Η αγάπη μου για το παρελθόν είναι γνωστή σε εκείνους που με γνωρίζουν προσωπικά. Το ενδιαφέρον μου αφορά πολλά και διάφορα, όπως θα καταλάβετε από τους τίτλους του μενού. Το ιστολόγιο δημιουργήθηκε με την επιθυμία, να μπορεί να θυμίσει τα όσα έχουμε ξεχάσει με την πάροδο του χρόνου. Αφορά ανθρώπους που είναι από 30-40 ετών περίπου, και θέλουν να ξαναθυμηθούν για λίγο τα παιδικά και τα εφηβικά τους χρόνια.
Hey Folks, welcome to the Ultimate Console Database. The mission here is to have pics and info on every video game system ever made, clones included. An impossible mission, but a man can dream.
The Rules: To be a game system a machine must conform to the following:
1) It must be playable through a TV or have it's own screen capable of displaying graphics.
2) It must have a primary focus of playing games (thus early computers that use carts are eliminated, along with other devices such as Ipods and phones.)
Want to send me pics/suggestions/corrections/questions? Please read this first.
I am accepting submissions for game reviews. Please read the Submissions FAQ first.
Enjoy the best online casino games with absolutely no download or registration! Including slots of the highest quality and much more!
Check out another fun gaming place! Check out Spin Palace, for some more gaming fun.
Χρημάτισαν σύζυγοι, αδερφές, θείες. Ανέστησαν ορφανά ανίψια. Περίμεναν υπομονετικά το «νυμφίο». Κάποτε ήταν πέτρες του σκανδάλου. Πάντοτε όμως έλαμπαν, μας έκαναν – και μας κάνουν – να γελάμε ή να κλαίμε. Δευτεραγωνίστριες της καρδιάς μας.
Σαπφώ Νοταρά 1907 – 1985
Η τρομερή γυναίκα με τη χρυσή καρδιά. Εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες και αναστάτωνε με τη βροντερή φωνή και την αγριωπή της όψη. Είχε τσαμπουκά και δυναμισμό ενώ το ταλέντο της στην κωμωδία είναι αναμφισβήτητο. Μπουρλότο!!!!
Μαρίκα Κρεβατά 1910 – 1994
Συνήθως γκρινιάρα σύζυγος, λίγο αφελής και πάντα γλωσσοκοπάνα. Γλυκύτατη.
Τζόλυ Γαρμπή 1912 – 2002
Υπήρξε σύζυγος, μητέρα και θεία πολλών πρωταγωνιστών και πρωταγωνιστριών. Συμβούλευε, νουθετούσε, απελπιζόταν. Διακριτική κι ευγενική.
Σμάρω Στεφανίδου 1913- 2010
Πληθωρική παρουσία με το ανάλογο ταλέντο. Συνήθως ερμήνευε ρόλους ζωντοχήρας, θείας, αδερφής, ρεαλίστριας, με αγάπη για τη ζωή.
Ελένη Ζαφειρίου 1916 – 2004
Όπως και η Γαρμπή, εμφανίστηκε σε πάμπολλες ταινίες ως σύζυγος, μητέρα ή θεία πολλών πρωταγωνιστών και έγραψε ιστορία σε όλες. Η ερμηνεία της στα δράματα θα μπορούσε να οδηγήσει την καριέρα της στο διεθνή χώρο. Αξιαγάπητη.
Μπεάτα Ασημακοπούλου 1932 – 2009
Έπαιξε σχεδόν πάντα ρόλους πλουσίων κυριών, καθώς τη βοηθούσε η φυσιογνωμία της. Εμφανίστηκε σε μελοδράματα και κωμωδίες, με κυριότερη την «Για ποιον χτυπά η κουδούνα». Την πρώτη της εμφάνιση, πιπίνι ακόμη, την έκανε στην ταινία «Η καφετζού».
Μέλπω Ζαρόκωστα 1933 –
Την κοιτάς και σκέφτεσαι αυτομάτως πως ανήκει στο τζετ σετ. Αριστοκρατική από την κορυφή του πάντα καλοχτενισμένου κεφαλιού της, μέχρι τα κομψά παπούτσια της. Σύζυγος πολλών πρωταγωνιστών, θεωρώ την πιο σικ της εμφάνιση στο «Κάτι κουρασμένα παλικάρια». Έργο τέχνης.
Νανά Σκιαδά 1919 – 1979
Η δολοπλόκα μητέρα στο «Τζένη – Τζένη» εμφανίστηκε σε δράματα και κωμωδίες, ερμηνεύοντας τους ρόλους της με μπρίο και καπατσοσύνη. Την έχω πάντα στο μυαλό μου ως καταφερτζού.
Μαίρη Λαλοπούλου 1926 – 1989
Ήταν η γυναίκα του Λογοθετίδη στο «Ένα βότσαλο στη λίμνη», του Ηλιόπουλου στο «Οι κυρίες της αυλής» αλλά πάνω από όλα, υπήρξε η Κυρία Κασσανδρή στο «Τζένη – Τζένη». Όμορφη, αρχοντική, με φωτεινό χαμόγελο. Εκείνο που δεν ήξερα είναι πως βασανίστηκε απάνθρωπα από ταγματασφαλίτες το 1944 (πηγή «Η μηχανή του χρόνου»)
Πόπη Λάζου 1937 –
Γοητεύει το Βασίλη Αυλωνίτη στο «ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», είναι η αρραβωνιαστικιά του στο «Γαμπροί της Ευτυχίας» για να αναφέρουμε μερικούς μόνο ρόλους της. Ζουμερό θηλυκό, κατεργάρα αλλά πάντα καλόκαρδη, δυστυχώς έχουν χαθεί τα ίχνη της..
Μίτση Κωνσταντάρα 1922 – 1985
Εννιά φορές στις δέκα, έκανε την αδερφή του αγαπημένου της Λάμπρου, όπως και στη ζωή. Προσπαθούσε – ανεπιτυχώς – να τον νουθετήσει. Εργάστηκε στο θέατρο και την τηλεόραση, αλλά μετά το θάνατο του Λάμπρου έπεσε σε κατάθλιψη και τον ακολούθησε έξι μήνες μετά.
Μαίρη Μεταξά 1912 – 1987
Κωνσταντινουπολίτισσα, έδινε το στίγμα της σε κάθε ταινία που εμφανίστηκε, συνήθως ως μητέρα του Κώστα Βουτσά. Κουτσομπόλα, ανυπόμονη αλλά πάντα καλόκαρδη.
Ηλέκτρα Καλαμίδου
Αλησμόνητη μητέρα στο «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη» και εξαιρετική θεία στο «Η ωραία του κουρέα». «Κάτι ξέρω κι εγώ που θέλω να πάω στην Αυστραλία…»
Λίλη Παπαγιάννη 1935 – 2015
Πανέμορφη και κομψότατη. Δεν ξέρω γιατί ποτέ δεν πήρε ρόλους πρωταγωνίστριας. Φίλη, ξαδέρφη, ερωμένη, σύζυγος.. Για μας θα είναι πάντα η «Αθηνάάάάά!»
Τασσώ Καβαδία 1921 – 2010
Η μεγαλύτερη στρίγγλα του ελληνικού κινηματογράφου, ήταν στην πραγματικότητα μια καλόκαρδη, γεμάτη χιούμορ γυναίκα. Με το που την έβλεπες πάντως στους ρόλους της, ήξερες πως κάτι κακό θα συμβεί..
Υπήρχε κάποτε μια εποχή που δεν είχε κανείς internet, facebook, youtube, instagram και οποιαδήποτε άλλη μορφή κοινωνικής δικτύωσης. Ναι αλήθεια λέμε, έτσι είναι. Οπότε τη θέση του υπολογιστή, του tablet, του smartphone την είχαν τα περιοδικά, με τα οποία ξημεροβραδιαζόμασταν. Μπλεκ, Αγόρι, Βαβούρα, Μανίνα, Κατερίνα και πολλά άλλα τα οποία θα σας παρουσιάσουμε με μια έντονη γεύση νοσταλγίας…
Βαβούρα
Απο τα πιο αγαπημένα μου. Ξεκίναγες να το διαβάζεις απο την τελευταία σελίδα και την «οδό τρέλας 13», ενώ οι εσωτερικές του σελίδες ήταν γεμάτες απο μικρές αλλά ξεκαρδιστικές ιστορίες.
Μπλεκ
Το θρυλικό περιοδικό των 80ς. Ο κάπτεν Μπλεκ, ο Ρούντι και ο καθηγητής Μυστήριο σε πολλές περιπέτειες. Μαζί με το Αγόρι ήταν τα μεγαλύτερα περιοδικά της δεκαετίας. Με πολλά δώρα, είχε εξαντληθεί πριν φτάσει στα περίπτερα.
Αγόρι
Δεν πρέπει να υπάρχει άντρας απο 35 μέχρι 50 χρονών που να μην έχει αγοράσει έστω και μια φορά στη ζωή του το «Αγόρι». Ιστορίες δράσης, ποδοσφαίρου, σιδερότυπα, αφίσες και πολλά άλλα.
Κατερίνα
Το κορυφαίο κοριτσίστικο περιοδικό. Γυναικεία θέματα, συνεντεύξεις, αφίσες. Ένα πολύ καλό περιοδικό ποικίλης ύλης.
Μανίνα
Το αντίπαλον δεος της «Κατερίνας». Στο ίδιο προφίλ και αυτό με κοριτσίστικα θέματα, αφίσες και πολλά δώρα για τις μικρές μας φίλες.
Σεραφίνο
Οι ιστορίες του τίμιου Σεραφίνο άφηναν πάντα μια γεύση πικρή και μελαγχολική. Το σπίτι του ήταν κάτι χαρτοκουτα και μοιραζόταν τα πάντα με όλους.
Γκολ
Αμιγώς ποδοσφαιρικό με πολλές ιστορίες για επιθετικούς και τερμαφύλακες. Φιλοξενούσε συχνά συνεντεύξεις απο μεγάλα αστέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου της εποχής.
Τιραμόλα
Θρυλική φιγούρα φιταγμένη απο καουτσούκ που έκανε οτι ήθελε το σώμα του. Απο εκεί έμεινε η φράση για κάποιον που είναι ευλίγιστος. Ο Τιραμόλα είσαι;
Ποπάυ
Ο σκληρός αλλά καλοκάγαθος ναυτικός με την άγκυρα στο μπράτσο και με το σπανάκι να του δίνει δύναμη ήταν απο τα πιο γνωστά κόμιξ της εποχής. Η Όλιβ πάντως τον έκανε οτι ήθελε
Μίκυ Μάους
Δεν πρέπει να έχει υπάρξει άνθρωπος σε αυτό τον πλανήτη που να μην έχει ξεφυλλίσει έστω και μια φορά τις περιπέτειες του θρυλικού ποντικού
Περιπέτεια
Ο λοχαγός Μαρκ και η παρέα του μας περίμεναν κάθε Παρασκευή που έβγαινε το περιοδικό να απολαύσουμε τις περιπέτειές του.
Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στους δευτεραγωνιστές του ελληνικού σινεμά, δευτεραγωνιστές μόνον κατ’ όνομα, γιατί το ταλέντο τους ήταν τόσο μεγάλο που τους καταξίωσε στο μυαλό και την καρδιά μας.
Χρήστος Τσαγανέας 1906 – 1976
Ξεκίνησε να σπουδάσει γιατρός και τα παράτησε. Ύστερα πήγε στη Νομική, την παράτησε και αυτήν. Αιτία ο έρωτάς του για τη Νίτσα Βιτσώρη την οποία παντρεύτηκε όταν εκείνη χώρισε τον πρώτο της σύζυγο. Ο κοσμαγάπητος «Βεβαίως – βεβαίως», ο τρελλογιατρός στο «ο φίλος μου ο Λευτεράκης», στην ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» ξεστομίζει το υπέροχο «Άνθρωποι , άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;»
Θεόδωρος Μορίδης 1903 – 2003
Υπέροχος Παλαιών Πατρών Γερμανός στον «Παπαφλέσσα», ο Μορίδης έπαιζε συνήθως τον αξιωματούχο ή τον εφοπλιστή. Και τον καθηγητή, μην ξεχνάμε το γυμνασιάρχη του «Χτυποκάρδια στο θρανίο». Από τις πολύ ευγενικές φυσιογνωμίες..
Σπύρος Κωνσταντόπουλος 1925 – 2007
Ήταν ο δικηγόρος Κατσάμπελης που κόντεψε να φάει ξύλο από το Βουτσά και τον Χατζηχρήστο στο «Οι Κληρονόμοι». Εμφανίστηκε σε κωμωδίες και δράματα με την ίδια επιτυχία, ασχολήθηκε και με την τηλεόραση. Συμπαθέστατος πάντα.
Ζώρας Τσάπελης 1921 – 2002
Η αυστηρή φυσιογνωμία του τον τοποθετούσε σε ρόλους δικαστή, ανακριτή, αστυνόμου, δημόσιου λειτουργού τέλος πάντων. Δε θυμάμαι να τον είδα ποτέ σε κωμωδία, πάντα όμως μου έδινε την εντύπωση έντιμου και άτεγκτου ανθρώπου. Αν αυτό δεν είναι επιτυχία, τι είναι;
Ευάγγελος Πρωτοπαππάς 1917 – 1995
Συνεργάτης κυρίως του Βασίλη Λογοθετίδη. Είναι ο κουμπάρος που του βάζει φυτιλιές στο «Ζηλιαρόγατο», αλλά και ο άγριος αδερφός της Βούλας στο «ο Ατσίδας». Εκφραστικός και ταλαντούχος.
Θάνος Τζενεράλης 1910 – 1989
Βαθύφωνος – μόνιμος στη Λυρική Σκηνή– εμφανίστηκε στις ταινίες κρατώντας πάντα το ρόλο ή του όργανου της Τάξης, ή του συνετού που προσπαθεί να συμμαζέψει τον ασυμμάζευτο πρωταγωνιστή. Ιδιαίτερα γοητευτικός και ευθυτενής, μπορεί στο σινεμά να κρατούσε δεύτερους ρόλους, στο θέατρο όμως γνώρισε πολλούς θριάμβους.
Δημήτρης Νικολαϊδης 1922 – 1993
Ένα πρόβλημα υγείας δεν του επέτρεψε να γίνει πρωταγωνιστής. Ευτυχώς όμως δεν άφησε την υποκριτική κι είναι ο αγαπημένος μας Ναύαρχος Γελεβουρδέζος, για να θυμηθούμε το ρόλο του στο «Δεσποινίς Διευθυντής». Αξέχαστος. Υπήρξε επίσης ο σκηνοθέτης του «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» καθώς και πολλών θεατρικών παραστάσεων.
Πέτρος Λοχαΐτης 1933 – 1976
Κατά φαντασίαν λαγωνικό στο «η Αρχόντισσα και ο Αλήτης», λαμόγιο από τα λίγα στο «η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια», λογιστής, δημοσιογράφος, εργάστηκε κυρίως στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη, σε ρόλους μικρούς αλλά χαρακτηριστικούς.
Βάσος Ανδρονίδης 1930 – 2008
Απόφοιτος της Σχολής Καρόλου Κουν, έπαιξε στο σινεμά και το θέατρο, σκηνοθέτησε, δίδαξε κι εμφανίστηκε σε αρκετά τηλεοπτικά σήριαλ. Τον θυμάμαι ή ως αδέκαστο αστυνόμο-δικηγόρο ή ως συνεργάτη της Ρένας Βλαχοπούλου στο «Ζητείται επειγόντως γαμπρός». Για κάποιο λόγο, η μορφή του πάντα μου ενέπνεε σιγουριά.
Αλέκος Τζανετάκος 1937 – 2010
Συναγωνίζεται επάξια το Θανάση Βέγγο για τον τίτλο «Ο άνθρωπος της καρπαζιάς». Βλέποντας πόσες σφαλιάρες έτρωγε, κυρίως από τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τον Κώστα Βουτσά, ανησυχούσα μήπως του μείνει κουσούρι. Έκανε τον τέντυ – μπόι, το φοιτητή, τον απατεωνίσκο. Συνήθως όμως, τις έτρωγε.
Δημήτρης Καλλιβωκάς 1930 –
Εξαιρετικά ταλαντούχος αν σκεφτείς πως μπορούσε με άνεση να υποδυθεί τον καλοθρεμμένο προικοθήρα («Στουρνάρα 288») το μαμόθρεφτο, («Μια τρελή, τρελή οικογένεια»), τον επιτυχημένο και γοητευτικό επιχειρηματία («Τζένη Τζένη») τον τρελοαμερικάνο («Η Παριζιάνα») αλλά και τον άτεγκτο εμίρη («Μια ελληνίδα στο χαρέμι»). Ευτυχώς εμφανίζεται ακόμη στην τηλεόραση που και που.
Νάσος Κεδράκας 1915 – 1981
Από τις πιο συμπαθητικές φυσιογνωμίες του ελληνικού κινηματογράφου ακόμα κι όταν έπαιζε ρόλους «κακών» συνήθως παραδόπιστων. Οι ερμηνείες του πολλές και αξέχαστες.
Αυτοί ήταν οι «δεύτεροι» μόνον κατ’ όνομα. Κατάφεραν με το ταλέντο και την εργατικότητά τους να θεωρούνται δικοί μας άνθρωποι. Λογικό, τόσες φορές μας κάνουν παρέα..
Εργάστηκαν πάντα στη σκιά των λαμπερών πρωταγωνιστών χωρίς να λάβουν τη διασημότητα που τους αναλογούσε. Η παρουσία τους ήταν καταλυτική. Τους αγαπήσαμε, τους θυμόμαστε και αναγνωρίζουμε το ταλέντο τους. Κυρίες και κύριοι, οι δευτεραγωνιστές του ελληνικού κινηματογράφου.
Λαυρέντης Διανέλλος 1911 – 1978
Απόφοιτος της σχολής Καρόλου Κουν, η πρώτη εμφάνισή του στην ελληνική μεγάλη οθόνη ήταν το 1948, στην ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Είχε προηγηθεί η ελληνο-αιγυπτιακή παραγωγή «Δόκτωρ Επαμεινώνδας» το 1938. Έκτοτε, έπαιξε σε 195 ταινίες παρακαλώ, δίνοντας πάντα το ιδιαίτερο στίγμα του. Δεν τον είδαμε ποτέ νέο, ήταν σα να γεννήθηκε κατευθείαν στην τρίτη ηλικία. Από τις κορυφαίες ερμηνείες του, οι ρόλοι στις ταινίες «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες», «Μανταλένα» και «Καπετάν Φάντης Μπαστούνι»
Παντελής Ζερβός 1908 – 1982
Η φυσιογνωμία του αυστηρή, πάντα όμως καλοσυνάτη. Απόφοιτος επίσης της σχολής Καρόλου Κουν, πρωτοεμφανίστηκε στο σινεμά το 1943 στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς». Κινήθηκε με επιτυχία στην κωμωδία και το δράμα ενώ βραβεύτηκε για το ρόλο του δυναμικού Παπα-Φώτη στην ταινία «Μανταλένα». Προσωπικά θα τον θυμάμαι πάντα στη «Λόλα» να λέει: «Θα τινάξω την Τρούμπα στον αέρα».
Σπύρος Καλογήρου 1922 – 2009
Δεν ξέρω γιατί, τον έβρισκα πάντα γοητευτικό κι αδικημένο στις ταινίες του. Έπαιξε τόσο συχνά ρόλους κακών, που του έγινε μανιέρα. Όλες όμως οι πηγές μιλούν για έναν καλοσυνάτο άνδρα. Μετά το «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» το 1955, εμφανίστηκε σε πληθώρα ταινιών, δραματικών και κωμικών, πάντα με επιτυχία. Ατάκα που άφησε εποχή «πολλά τα λεφτά, Άρη».
Νικήτας Πλατής 1912 – 1984
Η καλοκάγαθη φυσιογνωμία του τον έκανε αυτομάτως συμπαθή (και λίγο γκαντέμη). Εμφανίστηκε το 1958 στην ταινία «Η κυρά μας η μαμή» ενώ σημάδεψε με το ταλέντο του τη θρυλική τηλεοπτική σειρά «Ο Μεθοριακός Σταθμός». Υπήρξε θεατρικός συγγραφέας και μεγάλος γυναικοκατακτητής. Από τις αμέτρητες επιτυχίες του, ξεχωριστή παραμένει η ερμηνεία του κατά φαντασίαν ιατρού στο «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» όπου έδωσε και τον καλύτερο ορισμό περί τρέλας: «τρελός είναι αυτός που διαφωνεί με τους πολλούς».
Αθηνόδωρος Προύσαλης 1926 – 2012
Ο μάγκας με τη χρυσή καρδιά, εμφανίστηκε σε πάνω από 100 ταινίες με πρώτη «Το στραβόξυλο» το 1952. Δούλεψε στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση κι όποιος δεν τον έχει απολαύσει στα «Εγκλήματα» να ξεκινήσει πάραυτα σεμινάρια. Ιστορικός ρόλος του στο «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη» όπου οι ατάκες του διαδέχονται η μια την άλλη και προσωπικός αγαπημένος, ο ρόλος του στην ταινία «Επιχείρηση Απόλλων» όπου λέει το αμίμητο: «Μας βρήκε στο κέφι και μας ξεγέλασε». Έτσι.
Νίκος Φέρμας 1905 – 1972
Αν ο Αθηνόδωρος ήταν ο μάγκας με τη χρυσή καρδιά, ο Νίκος υπήρξε Ο μάγκας αποτελώντας για πάντα σημείο αναφοράς. Εμφανίστηκε σε 80 περίπου ταινίες ερμηνεύοντας κλασικές ατάκες με κυρίαρχη το «Ψυχή βαθιά δεν είπαμε; Δυο πράγματα αξίζουν σ’αυτήν την παλιοζωή. Η λεβεντιά και το χαμόγελο».
Άγγελος Μαυρόπουλος 1901 – 1979
Οι ρόλοι του ήταν μικροί αλλά χαρακτηριστικοί. Δικηγόρος, ιατρός και αστυφύλακας, λόγω της αστικής μορφής του. Έξαλλος Κίμων Καρανταούνης στο «Κοροϊδάκι της δεσποινίδος» δικηγόρος Ασκαριάδης (και όχι Ισκαριώτης όπως επέμενε να τον αποκαλεί ο Αυλωνίτης) στο «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», καρδιολόγος Χρυσανθακόπουλος στο «Φωνάζει ο κλέφτης» παραμένει αγαπητή και αναγνωρίσιμη μορφή σε κάθε ταινία που εμφανίστηκε.
Γιώργος Γαβριηλίδης 1908 – 1982
Συνήθως ζευγάρι με τη Μαρίκα Κρεβατά (σύζυγό του και στη ζωή) εμφανίστηκε σε πλήθος ταινιών όπου συνήθως έπαιζε ρόλους ταλαίπωρου. Από το «Στουρνάρα 288» έως το «Η γυναίκα μου τρελάθηκε», σφράγισε με το παίξιμό του κάθε ταινία, όπως το απόσπασμα από το «Δυο πόδια σε ένα παπούτσι» που ακολουθεί. Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει η ερμηνεία του στο «Μια τρελή τρελή σαραντάρα».
Περικλής Χριστοφορίδης 1907 – 1983
Εξαιρετικά παραγωγικός κι αυτός, συμμετείχε σε περισσότερες από 200 ταινίες. Εργοδότης του Κώστα Βουτσά στο «Γαμπρός απ’το Λονδίνο», συμβουλάτορας του Λάμπρου Κωνσταντάρα στη «Χαρτοπαίχτρα», λαμόγιο στην «Καφετζού» κι αν αρχίσουμε να λέμε που έχει παίξει θα ξημερώσουμε. Μου άρεσε ιδιαίτερα ως ανταγωνιστής του Παπαγιαννόπουλου στο «Για ποιόν χτυπά η κουδούνα».
Δήμος Σταρένιος 1909 – 1983
Αδικημένη μορφή καθώς έπαιζε πάντα το ρόλο του δοσίλογου, του τοκογλύφου και παρόμοιων συναφών συμπαθητικών. Αναμφισβήτητο ταλέντο και αριστερής ιδεολογίας, παραμένει στην Ιστορία για την ατάκα από την ταινία « Η χαραυγή της Νίκης». «Μας αγαπάνε οι Γερμανοί. Σα φίλοι ήρθανε».
Γιώργος Βελέντζας 1927 – 2015
Σε 209 ταινίες παρακαλώ εμφανίστηκε ο Γιώργος Βελέντζας, συνήθως ως αστυνομικός. Εργάστηκε στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έκανε μεταγλωτίσεις και ντουμπλάζ. Βαρύμαγκας στο «Της κακομοίρας», ιδιοκτήτης μπαρ στο «Ο κος Πτέραρχος», έκανε πάντα αισθητή την παρουσία του.
Κώστας Παπαχρήστος 1916 – 1995
«Γειά σου ντερβισόπαιδο»! φώναζε με τη βαθιά, χαρακτηριστική του φωνή ο Κώστας Παπαχρήστος ως αστυφύλακας, στον Ντίνο Ηλιόπουλο στην ταινία «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες». Έπαιξε σε παραπάνω από 200 ταινίες, κυρίως το ρόλο του ένστολου. Ψηλός, ευθυτενής, ταλαντούχος, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν του ανέθεταν καλύτερους ρόλους.
Ανέστης Βλάχος 1934 –
Ο ορισμός του «κακού» στο ελληνικό σινεμά. Πάντα σε ρόλους παλιόπαιδου, ρεμαλιού, απατεώνα, εγκληματία. Με το που τον έβλεπες φορούσες πλερέζες. Πάνω από 180 ταινίες, αρκετές τιμητικές διακρίσεις, αλλά πλέον, τον αφήνουν αναξιοποίητο. Ντροπή!
Βελισσάριος Κοντογιάννης
Ως ηθοποιός, εμφανίστηκε σε ελάχιστες ταινίες, με χαρακτηριστική την «Ο Ατσίδας» ως πατέρας της Βούλας, αγαπημένης του Ντίνου Ηλιόπουλου. Ως κάδρο όμως, η καριέρα του είναι τεράστια. Τον έχετε δει ως Χαράλαμπο στο «Ο θησαυρός του μακαρίτη», πατέρα του Κωνσταντάρα στο «Υπάρχει και φιλότιμο», θείο Τάκη στο «Η κυρία του κυρίου», και σε πολλές ακόμη…
