Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016
Revival BMW Landspeeder
Μια μοτοσικλέτα εμπνευσμένη από το ρετροφουτουριστικό πρωτότυπο με το οποίο ο Ernst Henne κατέρριψε 76 ρεκόρ ταχύτητας από το 1929 μέχρι το 1935, κατασκεύασε η custom build εταιρεία, Revival.
H Revival χρησιμοποίησε τα blueprint σχέδια του Henne, δημιουργώντας ένα σχεδόν πιστό αντίγραφό της μοτοσικλέτας που έχει στο ιστορικό της, τις περισσότερες καταρρίψεις ρεκόρ από οποιαδήποτε άλλη.
Οι μόνες διαφορές σε σχέση με το πρωτότυπο, είναι το ελαφρώς μεγαλύτερο μεταξόνιο, η τοποθέτηση του κινητήρα πιο χαμηλά και η προσθήκη μίζας. Φυσικά η μοτοσικλέτα είναι πλήρως λειτουργική, όπως μπορείτε να δείτε και στο σχετικό video.
Για την ιστορία, η R37 του Henne, είχε χωρητικότητα 749 κ.εκ. και με την προσθήκη υπερτροφοδότη, απέδιδε 100+ ίππους, τιμή ισχύος που για το 1929 ήταν εξωπραγματική!
Με το "καλημέρα σας" ο Ernst Henne κατάφερε να συντρίψει τα προηγούμενα ρεκόρ ταχύτητας με μοτοσικλέτα, επιτυγχάνοντας ταχύτητα της τάξεως των 216,7 χλμ./ώρα, το 1929.
Μέχρι και το 1935, όπου διήρκησε η εξέλιξη της μοναδικής αυτής BMW, ο Henne είχε καταφέρει να φτάσει τα 256 χλμ/ώρα, βελτιώνοντας μόνος του την μοτοσικλέτα, στο γκαράζ του σπιτιού του!
Πηγή:
Rikuo Type 97 του 1937
Θα φανταζόσασταν ποτέ ότι oi Harley -Davidson, Mazda, και Showa θα μπορούσαν να συνδέονται ιστορικά;
Η ιστορία ξεκινά το 1929 όταν στις ΗΠΑ είχε ξεκινήσει η μεγάλη ύφεση της οικονομίας. Μεταξύ όλων των αμερικανικών εταιρειών που "μάτωναν" και έψαχναν απεγνωσμένα να βρουν λύσεις, συμπεριλαμβανόταν και η Harley Davidson, η οποία ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης.
Στην άλλη πλευρά του Ειρηνικού, στην Ιαπωνία, υπήρχε την εποχή εκείνη μιλιταριστικό καθεστώς, με σαφείς επεκτατικές βλέψεις και αναζητούσαν επιτακτικά τεχνολογικό know - how, προκειμένου να στήσουν και να λειτουργήσουν βιομηχανίες για να στηρίξουν τα πλάνα τους.
Μεταξύ άλλων, οι Ιάπωνες ζήτησαν από τους αμερικανούς -και συγκεκριμένα την Harley Davidson-, την άδεια να κατασκευάζουν μοτοσικλέτες βασισμένες στα σχέδια τους, επί του δικό τους έδαφος.
Δεδομένου ότι η Ιαπωνία είχε μόλις εισβάλει στην Κίνα, το 1931, οι ΗΠΑ δεν θα επέτρεπαν ποτέ κάτι τέτοιο σε κρατικό επίπεδο, οπότε οι ασιάτες το επιχείρησαν δια της πλαγιάς οδού, μέσω μιας εταιρείας με το όνομα Sankyo.
Η Sankyo όχι μόνο κατάφερε να πάρει την άδεια αλλά μετέφερε μια ολόκληρη γραμμή παραγωγής από τις ΗΠΑ στην Ιαπωνία, αρχίζοντας αμέσως την κατασκευή των V2 Flathead αερόψυκτων κινητήρων, σε δύο διαφορετικές εκδόσεις κυβισμού.
Μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, οι Ιάπωνες είχαν γίνει εξπέρ στον συγκεκραμένο κινητήρα καταφέρνοντας μάλιστα να το εξελίξουν πολύ καλύτερα απ΄ ότι τον εξέλιξαν οι αμερικάνοι.
Το Ιαπωνικό κράτος, είχε μοιράσει την παραγωγή των εξαρτημάτων του κινητήρα αλλά και των μερών που απαρτίζουν την συγκεκριμένη μοτοσικλέτα σε πολλά μικρά εργοστάσια σε όλη την επικράτεια της χώρας, ένα εκ των οποίων, θα γινόταν πολλά χρόνια αργότερα, αυτό που ξέρουμε σήμερα ως Mazda.
Η συγκεκριμένη μοτοσικλέτα ήταν ένα από δυνατά επιχειρησιακά όπλα στον Σινο- Ιαπωνικό πόλεμο, με κίνηση στον πίσω και στο πλαϊνό τροχό του side car.
To ειρωνικό όλης της υπόθεσης είναι ότι οι ΗΠΑ, διέθεσαν τεχνολογικό know how στους Ιάπωνες σε τιμή ευκαιρίας, αφού όπως αναφέρθηκε η Harley Davidson αναζητούσε απεγνωσμένα πόρους, οι Iάπωνες τους ξεπέρασαν σε κατασκευαστική και μηχανολογική δεινότητα - και λίγα χρόνια μετά, τα δύο αυτά έθνη βρέθηκαν σε πόλεμο ως αντίπαλοι.
Κερασάκι στην τούρτα: H Sankyo επιβίωσε του πολέμου και συνέχισε να κατασκευάζει δικύλινδρους κινητήρες μικρού κυβισμού μέχρι το 1960, όπου και έβαλε λουκέτο. Ωστόσο το 1949, είχε πουλήσει την Rikuo και όλα τα δικαιώματα της, σε μια άλλη Ιαπωνική εταιρεία, αυτή που ξέρουμε μέχρι και σήμερα ως Showa.
Πηγή:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)