Η ''ρομαντική'' περίοδος της τεχνολογίας

Πιστεύω πως η δική μας γενιά έζησε μια διαφορετική περίοδο της τεχνολογίας. Όσο κυριαρχούσε η αναλογική τεχνολογία (κασέτες, δισκέτες, βινύλιο, φιλμ) όλα ήταν πιο απλά, αν και όχι τόσο βολικά είναι η αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν επιβάρυναν τόσο την σωματική όσο και την ψυχική μας υγεία. Υπήρχε σίγουρα περισσότερο μεράκι σε όσους σχεδίαζαν παιχνίδια για τους σπιτικούς υπολογιστές, τις κονσόλες και τα ηλεκτρονικά arcades στις λέσχες, ενώ δεν επικεντρωνόντουσαν τόσο στην ωμή βία για να πουλήσουν όσο στην φαντασία των δημιουργών τους. Από το 1995 και έπειτα που με την έλευση των Windows 95 έγιναν πιο προσιτοί και φθηνοί οι έως τότε επαγγελματικοί υπολογιστές (IBM PC και συμβατοί), έναντι των σπιτικών υπολογιστών εκείνης της περιόδου (Amiga, Atari ST) όλα πήραν μια αντίθετη πορεία από εκείνη που είχαμε συνηθίσει. Η βία στα παιχνίδια αυξήθηκε, τα γραφικά αντικατέστησαν το gameplay και στη σημερινή εποχή η αντικατάσταση των λεσχών με τα μπιλιάρδα και τα ηλεκτρονικά Arcades λόγω εκείνου του νόμου που ψηφίστηκε το 2001, εξαιτίας του φαινομένου με τα ηλεκτρονικά παράνομα φρουτάκια, από τα Internet Cafe της απρόσωπης διασκέδασης, συντελούν στην αντικοινωνικότητα των ανθρώπων. Παλιά μαζευόντουσαν οι παρέες πίσω από το Street Fighter 2 και παίζανε τουρνουά. Ο χρόνος ήταν βέβαια περιορισμένος, ανάλογα με τα κέρματα που διέθετε ο καθένας αλλά και την ικανότητα του να παραμείνει περισσότερο χρόνο στο παιχνίδι χωρίς να χάσει, και έπειτα τρέχαμε στις αλάνες να παίξουμε ποδόσφαιρο. Μπορώ να πω άνετα πως οι νέες γενιές δεν έχουν καμία σχέση με τη δική μας! Οι υπολογιστές των 8 ή 16 bits, με το λειτουργικό σύστημα DOS και η Basic των μικροϋπολογιστών, οι κονσόλες της Nintendo και της Sega, η τηλεόραση με τις ποιοτικές οικογενειακές σειρές, τα παιδικά προγράμματα της ΕΡΤ, και τα Ευρωπαϊκά ή Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια που παιζόντουσαν το Σαββατοκύριακο. τα καρτοτηλέφωνα, οι βιντεοκασέτες που γράφαμε και συλλέγαμε με αυτόν τον τρόπο τα αγαπημένα μας παιδικά προγράμματα ή ταινίες, τα επιτραπέζια παιχνίδια, ο ραδιοφωνικός σταθμός Jeronimo Groovy  (88.9) και ο αντίστοιχος τηλεοπτικός σταθμός, που ήταν πραγματικά ένα μουσικό κανάλι, επίσης το Juniors TV γεμάτο παιδικά προγράμματα, οι συλλογές με τα αυτοκόλλητα της panini,  τα φτηνιάρικα παιχνίδια των περιπτέρων και πόσα άλλα που ευτυχώς εμείς τα ζήσαμε και μπορούμε να τα αναπολούμε με μια υπέροχη νοσταλγία.

Υ.Γ. Η τεχνολογία με την πάροδο του χρόνου δημιουργεί έναν άνθρωπο αντικοινωνικό και περισσότερο τεμπέλη.