Καλώς Ήλθατε!

Η αγάπη μου για το παρελθόν είναι γνωστή σε εκείνους που με γνωρίζουν προσωπικά. Το ενδιαφέρον μου αφορά πολλά και διάφορα, όπως θα καταλάβετε από τους τίτλους του μενού. Το ιστολόγιο δημιουργήθηκε με την επιθυμία, να μπορεί να θυμίσει τα όσα έχουμε ξεχάσει με την πάροδο του χρόνου. Αφορά ανθρώπους που είναι από 30-40 ετών περίπου, και θέλουν να ξαναθυμηθούν για λίγο τα παιδικά και τα εφηβικά τους χρόνια.

Καλό σας ταξίδι!

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ 10ΕΤΙΑΣ-2000 ...ΠΑΡΑ 10

Η δεκαετία του 1980 σφραγίστηκε ιδιαίτερα, στην αρχή της από την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ, την ήττα της δεξιάς διακυβέρνησης στη χώρα μας και την έλευση της "ΑΛΛΑΓΗΣ" του ΠΑΣΟΚ και στο τέλος της, το 1989 με την πρωτοφανή συγκυβέρνηση δεξιάς (ΝΔ) και παραδοσιακής αριστεράς (ΣΥΝασπισμός/ΚΚΕ-ΕΑΡ) και στη συνέχεια της οικουμενικής κυβέρνησης ΖΟΛΩΤΑ. Σε διεθνές επίπεδο αυτό που σφράγισε τη δεκαετία ήταν, σίγουρα, το τραγικό δυστύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ στην Ουκρανία, η ιστορική πτώση του τείχους του Βερολίνου και η επανένωση των δύο γερμανικών κρατών και η περεστρόικα του ΜΙΧΑΗΛ ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΩΦ, δύο γεγονότα που οδήγησαν και στην πτώση των κρατών του "υπαρκτού σοσιαλισμού".


Άλλα γεγονότα που σημάδεψαν τη δεκαετία του '80 από τις αρχές της ήταν η εμφάνιση του AIDS, μιας ασθένειας που θεωρήθηκε επιδημία και αντιμετωπίστηκε (στην αρχή) ως ασθένεια των ομοφυλοφίλων και των τοξικομανών, η αύξηση της διάδοσης των ναρκωτικών και η "προώθηση" νέων ουσιών και προς το τέλος το περιβόητο σκάνδαλο ΚΟΣΚΩΤΑ που συντάραξε την ελληνική πολιτική ζωή. 

Αυτά και άλλα πολλά επιχείρησαν να αναπτύξουν στην "ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ 10ΕΤΙΑΣ-2000 ...ΠΑΡΑ 10", που μεταδόθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1989, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ/ΕΤ-1, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΙΠΙΛΗ και ΤΑΚΗΣ ΨΑΡΙΔΗΣ, με προσκεκλημένους στ studio την ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ (τότε καθηγήτρια Οικονομικών Επιστημών), τον αείμνηστο ΜΑΡΙΟ ΠΛΩΡΙΤΗ ( δημοσιογράφο-επιφυλλιδογράφο, κριτικό, μεταφραστής λογοτέχνη και θεατρικό σκηνοθέτη) και τον αείμνηστο ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΟΥΜΑΝΤΟ (καθηγητή Αστικού Δικαίου)


Α.Μ.Α.Ν. - Κάλαντα (2005)


Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Καλά Ρετρό-Χριστούγεννα!


Τι απέγιναν τα video club;

Έχουν μεταμορφωθεί όλες εκείνες οι ουρές στα video clubs των ‘80s σε μπάρες downloading; Έχει ξεπεραστεί ακόμη και η σχετικά πρόσφατη τεχνολογία του DVD;  Ιδιοκτήτες video club και πελάτες μιλούν με νοσταλγία και ειλικρίνεια για την (δύσκολη) επιβίωση ενός είδους προς εξαφάνιση.
Τι απέγιναν τα video club;


των Γιώργου Κόκουβα, Νικόλα Γεωργιακώδη 

Ένας τύπος με φράντζα και ‘80s ρούχα μπαίνει στο video club της γειτονιάς του και ψάχνει να βρει μάταια την κασέτα που θέλει. Fast forward τριάντα χρόνια μετά, ο ίδιο τύπος -με ελαφρώς πιο φυσιολογικά ρούχα- δεν χρειάζεται πια να ρωτάει τον «βιντεοκλαμπά» για κασέτες. Ούτε καν για DVD. Έχει όποια ταινία θέλει με το πάτημα ενός κουμπιού. 
Η πασίγνωστη διαφήμιση παρόχου τηλεπικοινωνιών και ψυχαγωγίας (αποκλείεται να μην την έχετε δει) δεν μας άφησε μόνο χαμόγελο με την ρετρό χιουμοριστική της προσέγγιση, αλλά και το μειδίαμα μιας πικρής απορίας –αν όχι συνειδητοποίησης: «Πεθαίνουν» τα video club; 

Έχουν μεταμορφωθεί όλες εκείνες οι ουρές στα video clubs των ‘80s σε μπάρες downloading;Έχει ξεπεραστεί ακόμη και η σχετικά πρόσφατη τεχνολογία του DVD; Με διερευνητική, αλλά και ελαφρώς νοσταλγική διάθεση, ρωτάμε ιδιοκτήτες και (πρώην ή μη) πελάτες video clubs αν τα τελευταία θα καταφέρουν να επιζήσουν στην εποχή των torrents και του online streaming. 

Τα ερασιτεχνικά ‘70s 

«Τα πράγματα ξεκίνησαν ερασιτεχνικά, στα μέσα της δεκαετίας του ‘70», μας λέει ο κ. Λαγουρός, ιδιοκτήτης μαζί με τον αδελφό του, του πρώτου video club που άνοιξε τις πόρτες του στην Ελλάδα –και συγκεκριμένα στον Πειραιά- πριν 37 χρόνια. Τότε, όπως μας λέει, δεν υπήρχαν εταιρίες διανομής και οργάνωση. «Όταν ήμασταν μικροί, διαβάζαμε τα “Μίκυ Μάου” και τον “Μικρό Ήρωα”, αλλά δεν υπήρχαν χρήματα να αγοράζουμε καινούρια. Έτσι, όταν είχα τέσσερα-πέντε τεύχη, πήγαινα σε ένα βιβλιοπωλείο και με πέντε δεκάρες το πολύ, μου επέτρεπαν να τα ανταλλάσσω με άλλα. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η υπόθεση “βιντεοκασέτα” στην Ελλάδα, με ανταλλαγές», θυμάται. 

Όταν ένας φίλος του ναυτικός, έφερε τότε από την Ιαπωνία την πρώτη συσκευή video, την κοιτούσαν με δέος. «Ήταν ένα τεράστιο Panasonic με μεγάλα κουμπιά από πάνω που έκαναν “κρακ” όταν τα πατούσες. Αρχίσαμε να το περιεργαζόμαστε, το συνδέσαμε στην τηλεόραση, και γράφαμε σε άδειες κασέτες ελληνικές ταινίες και παιδικά προγράμματα από την ΥΕΝΕΔ», μας λέει ο κ. Λαγουρός. Όπως ήταν φυσικό, κάτι τόσο «καινούριο» μαθεύτηκε γρήγορα από στόμα σε στόμα, και επικοινωνούσαν μαζί τους άνθρωποι από όλα τα προάστια της Αθήνας για να πάρουν κασέτες. 

«Ναυτικοί μας έφερναν και καμία τσόντα από το εξωτερικό – όπως και να το κάνουμε είχε ζήτηση, και τις ανταλλάσαμε με ελληνικές ταινίες. Κάπως έτσι άρχισαν όλα, με ανταλλαγές ή προμήθειες βιντεοκασέτας για δύο κατοστάρικα», θυμάται. 

Από την ΥΕΝΕΔ… στο Hollywood 

Όλα άλλαξαν στον χάρτη της κασέτας, όταν μπήκε στο σκηνικό ένας «παίκτης» με το επώνυμο Χατζάρας, που όπως μας λέει ο κ. Λαγουρός, άνοιξε τον δρόμο για όλη αυτή τη «βιομηχανία» στην Ελλάδα. «Πρόκειται για μεγάλο κεφάλαιο της Ιστορίας των video club. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος στα τέλη της δεκαετίας του ’70 έπιασε το νόημα, πήγε στην Αγγλία και άρχισε να αντιγράφει ταινίες κολοσσούς, που έκαναν “μπαμ” τότε. Έκανε αντίγραφα… αβέρτα, τα υποτίτλιζε σε ένα στούντιο και τα έφερνε στην Θεσσαλονίκη, από όπου τα πουλούσε τέσσερα ή πέντε χιλιάρικα το ένα. Πήγαινε για παράδειγμα κάποιος σε αυτόν, γέμιζε το πορτ-μπαγκάζ και γυρνούσε στα video club για να διαλέξουμε ταινίες. Θυμάμαι ήταν σπουδαίες ταινίες όπως ο “Καλός ο Κακός και ο Άσχημος” ή τα “Κανόνια του Ναβαρόνε”. 

»Μετά, ήρθαν οι μεγάλες εταιρίες στην Ελλάδα. Κήρυξαν τις πρακτικές του Χατζάρα παράνομες, τον δικάσανε και ούτε που ξέρει κανείς τι απέγινε. Κι εκεί που προμηθευόμασταν την ταινία με ένα πεντοχίλιαρο, έπρεπε να πληρώνουμε πλέον κάτι άθλια, “ανύπαρκτα” έργα που έφερναν οι εταιρίες, μέχρι και 50.000 δραχμές την κασέτα», μας λέει. 

Οι χρυσές εποχές και οι «πληγές» των video club 

Σίγουρα, τα ‘80s ήταν η εποχή που θυμάται με νοσταλγία κάθε ιδιοκτήτης videoclub. Από το ’82 ως το ’87, ο κόσμος συνέρρεε κατά εκατοντάδες για τις βιντεοταινίες. Δεν άργησαν ωστόσο να έρθουν τα σκαμπανεβάσματα. Στα τέλη των ‘80s εμφανίστηκε η ιδιωτική τηλεόραση: «Τα ιδιωτικά κανάλια ήταν κάτι πολύ καινούριο για τους Έλληνες. Σίγουρα δεν τους κάλυπτε εντελώς η τηλεόραση σε θέματα ψυχαγωγίας, αλλά για πρώτη φορά είχε στα χέρια του ένα “κοντρόλ” και μπορούσε να διαλέξει, ήταν πρωτοφανές», μας επισημαίνει ο κ. Λαγουρός, σημειώνοντας πως τα πράγματα άρχισαν να διαγράφονται θετικά και πάλι όταν εμφανίστηκε το DVD κοντά στη νέα χιλιετία, αφού η προσέλευση του κόσμου έφτασε τότε σχεδόν τα επίπεδα των ‘80s. 

Λίγο αργότερα ήρθε το διαδικτυακό downloading, ήρθαν τα torrents, ήρθε το τέλος της θέασης ταινιών στο σπίτι όπως τη θυμόμασταν. Όχι ακριβώς, μας λέει ο κ. Λαγουρός: «Το μεγάλο πρόβλημά μας δεν είναι το downloading. Είναι οι εφημερίδες, αυτές είναι ο υπ’ αριθμόν ένα “εχθρός” μας. Άρχισαν κάποια στιγμή να δίνουν σωρηδόν τα DVD. Να φανταστείτε όταν κάποιος μας επιστρέφει DVD που το έχει καταστρέψει, μας λέει “σιγά μωρέ, πώς κάνετε έτσι, η εφημερίδα τζάμπα τα δίνει”». 

«Η κατάσταση σήμερα είναι δύσκολη όχι τόσο λόγω οικονομικής κρίσης, όσο του Internet. Μας έχει επηρεάσει πάρα πολύ, το τσάμπα δεν μπορείς να το ανταγωνιστείς με τίποτα», λέει ο κ. Κώστας Λιάπης, ιδιοκτήτης από το 1985 και υπάλληλος ο ίδιος στο Grand Home Video στην Καλλιθέα. «Τα προγράμματα της Hol ή του OTE με τις ταινίες μπορείς να τα ανταγωνιστείς με κάποιες προσφορές, το τσάμπα όμως;», προσθέτει και βάζει ακόμα ένα κομμάτι στην πίτα των πληγών των σημερινών video clubs. «Σημαντικό είναι και το ψυχολογικό. Δεν έχει διάθεση ο κόσμος σήμερα για DVD, για σινεμά, για διασκέδαση γενικότερα. Εμείς πουλάμε ένα είδος διασκέδασης, όμως ο κόσμος είναι τόσο χάλια ψυχολογικά που δεν ανταποκρίνεται», λέει χαρακτηριστικά. 

Υπάρχουν πάντως ακόμα πελάτες που παραμένουν σταθεροί στις επισκέψεις τους στο μαγαζί του, αν και έχουν αραιώσει συγκριτικά με παλαιότερα. «Αναζητούν ακόμα αυτήν την επαφή με τον υπάλληλο, γιατί δεν ξέρουν τι θέλουν και δεν έχουν την διάθεση να ασχοληθούν. Εμένα μου αρέσει αυτή η επαφή με τον πελάτη, 27 χρόνια το κάνω», ομολογεί ο ίδιος. 

Η κρίση χτυπά τα video club 

Το video σήμερα βάλλεται από παντού, μας λέει ορθά κοφτά ο ιδιοκτήτης του Video Boom. «Ένας χώρος που έφτασε να αριθμεί 3.000 καταστήματα πανελληνίως, δεν προστατεύθηκε από κανέναν. Σήμερα, σίγουρα είναι ακόμη πιο προβληματική η κατάσταση: Ενώ υπάρχει ακόμη δουλειά, τα καταστήματα είναι σχεδόν πάντα μεγάλοι χώροι, με τεράστια λειτουργικά έξοδα (ενοίκια, φωτισμός κλπ). Δύσκολα μένει κάτι στο ταμείο». 

Αυτή την τελευταία διαπίστωση, ο κ. Λαγουρός την συνοδεύει με αριθμούς: Μία εταιρία διανομής, δίνει τις «top» ταινίες της μέχρι και 45€ το κομμάτι, με την απαίτηση μάλιστα να μην πάρεις μόνο ένα. «Πρέπει με άλλα λόγια να πάρω τέσσερα DVD του καινούριου James Bond, ήτοι συνολικά 180€. Ξέρετε πόσες ενοικιάσεις πρέπει να γίνουν για να μαζέψω πίσω αυτό το ποσό; Θα αντέξουν άραγε τα DVD αυτά μέχρι τότε;» 

«Κάνω περικοπές όπως και όλος ο κόσμος», λέει ο κ. Λιάπης, «παλαιότερα έκανα μεγάλες αγορές για να μπορώ να κρατάω τους πελάτες μου, πολλές φορές την κάθε ταινία, τώρα αρχίζω να κόβω και εγώ να δούμε που θα πάει». 

Ποιοι «ψηφίζουν» ακόμη video club; 

Ρωτάμε τον κ. Λαγουρό αν οι νέοι έχουν εγκαταλείψει στην πλειοψηφία τους το DVD και έχουν ριχτεί με τα μούτρα στο downloading, με αποτέλεσμα ο μέσος όρος ηλικίας των πελατών του να έχει ανέβει αισθητά. «Κάθε άλλο», μας απαντά, «οι νέοι είναι αυτοί που συνεχίζουν να έρχονται. Ιδιαίτερα τώρα που δεν έχουν πολλά χρήματα και μαζεύονται ξανά οι παρέες στα σπίτια.Αντίθετα, οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας έχουν “αποσυρθεί”. Πολλοί είναι αυτοί που δυσκολεύονται ακόμη και με το μενού των DVD. Όταν τους εξηγώ πως πρέπει στην αρχή να διαλέξουν ελληνικούς υπότιτλους, μου λένε “δεν ξέρω από αυτά, δεν γίνεται να βγαίνουν κατευθείαν ελληνικά;”» 

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Λιάπης, διαπιστώνει ότι ο μέσος όρος των ηλικιών που επισκέπτονται το μαγαζί του πλέον είναι πάνω από σαράντα. «Η νεολαία έχει χαθεί. Μόνο κανένα Σαββατοκύριακο αν μαζευτούν παρέα και θέλουν να δουν κάτι διαφορετικό», λέει. «Ζητάνε ακόμα κασέτες;», τον ρωτάμε. «Μερικοί ναι. Έρχονται και μου λένε ‘έχω το βίντεο μήπως έχεις καμιά κασέτα;’. Εγώ δεν τις πουλάω, τις έχω αποθηκεύσει. Αυτές θα μείνουν για τα εγγόνια μου, πρέπει να είναι καμιά τριανταριά χιλιάδες κασέτες. Έρχονται και με παρακαλάνε να πουλήσω, αλλά δεν πουλάω τίποτα», απαντά. 

Του ζητάμε να θυμηθεί κάποιο περιστατικό με πελάτη από όλα αυτά τα χρόνια, το οποίο να του «έμεινε». «Είναι πάρα πολλά», μας λέει γελώντας. «Μια κοπέλα μου ζήταγε επί ένα μήνα μια ταινία, με λάθος τίτλο. Με ρώταγε αν έχω τον Τζόνι Πυρετόπουλο. ‘Ρε Αθηνά, ποιος είναι αυτός;’ της έλεγα. Μέχρι που μου έρχεται φλασιά και την ρωτάω ‘Μήπως εννοείς το ‘Ο Τζόνι πήρε το όπλο του’; ‘Ναιιιιιι!’ απαντάει. Ωραίες αναμνήσεις». 

Εμείς αναζητήσαμε τους λόγους που έκαναν μέρος του κοινού να απομακρυνθεί από τα video club, αλλά και εκείνους τους λόγους που κάνουν κάποιους άλλους να παραμένουν φανατικοί… θαμώνες τους. Η Ελένη, 27 ετών, εκπροσωπεί την πρώτη ομάδα, αυτή που θεωρεί το video club ξεπερασμένο: «Εδώ και αρκετά χρόνια έχω σταματήσει να πηγαίνω σε video club, γιατί αφενός όσες φορές πήγαινα, όποιες ταινίες ήθελα ήταν πάντα νοικιασμένες, και αφετέρου είναι πλέον και λίγο πολυτέλεια, αφού η ενοικίαση είναι σχετικά ακριβή. Άλλωστε οι νέες ταινίες κυκλοφορούν στην Ελλάδα ως DVD πολύ πια αργά, γι’ αυτό και είναι πιο εύκολο να τις βρω μέσω internet – θεωρώ ότι σχεδόν όλοι αυτό κάνουν πια». 

Η Μαριάννα, από την άλλη, δεν θα εγκαταλείψει εύκολα την κάρτα μέλους της στο video club της γειτονιάς της: «Από όλες αυτές τις διαφημίσεις που κυκλοφορούν για την πειρατεία που σκοτώνει τον κινηματογράφο, τη μουσική, τα λουλούδια στη Σαχάρα, η μόνη που με έχει "αγγίξει" είναι αυτή της Σπέντζος Films που λέει ότι "πέρυσι έκλεισαν εκατόν-τόσα βίντεο κλαμπ και τρεις εταιρείες διανομής". Δεν θέλω να κλείνουν τα βίντεο κλαμπ. Μου αρέσει η ατμόσφαιρά τους. Μου άρεσε παλιά που ήταν κάτω από το σπίτι μου και μπορούσα να κατεβώ με τις πιτζάμες, να πάρω μια ταινία και να την δω τώρα, όχι μετά από μισή ώρα. Μου αρέσει όταν εκεί που χαζεύω εξώφυλλα βλέπω έναν τίτλο και θυμάμαι ότι "α ναι, αυτή που λέγαμε τότε να τη δούμε". 

»Τις ελάχιστες φορές που έχω δοκιμάσει να κατεβάσω μια ταινία - επειδή δεν έχω πια βίντεο κλαμπ κάτω από το σπίτι μου- πρώτον δεν ξέρω ποια (οι καινούριες αποκλείονται, θέλω να τις δω στο σινεμά, και αυτές που συζητούσαμε πριν ένα μήνα δεν θυμάμαι τους τίτλους απέξω) δεύτερον δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω με τους υπότιτλους για να παίξουν, και τρίτον μέχρι να βρω άκρη με όλα αυτά μου έχει περάσει η όρεξη να δω ταινία. Μετά είναι και το ηθικό του πράγματος, χάνουν άνθρωποι τις δουλειές τους για να εξοικονομήσω εγώ τι; Ενάμιση ευρώ;», υποστηρίζει. 

Ο κ. Λαγουρός, από την εμπειρία τεσσάρων δεκαετιών στο πόστο του στο video club, άλλωστε, μας διαβεβαιώνει ότι οι «πιστοί» θα μείνουν για πάντα τέτοιοι, χάρη στην στενή σχέση που αναπτύσσουν με το video club της γειτονιάς τους: «Πιο στενή θα ήταν η σχέση μόνο αν κοιμόμασταν μαζί! Δουλεύω το μαγαζί μαζί με τον αδελφό μου εδώ και σαράντα χρόνια. Τον σαραντάρη που έρχεται σήμερα με τα παιδιά του, τον έχω εξυπηρετήσει όταν ερχόταν με κοντά παντελονάκια για να πάρει παιδικές ταινίες. Όλο αυτό το κλίμα με έχει γεμίσει σαν άνθρωπο, όσοι μπαίνουν είναι χαμογελαστοί, και με κάνουν κι εμένα να νιώθω πιο νέος», καταλήγει. 

Το τέλος(;) ενός επαγγέλματος 

Ο κ. Λιάπης δεν εμφανίζεται αισιόδοξος για το μέλλον των Video Clubs. Τον ρωτάμε αν θα το μεταφέρει στην επόμενη γενιά. «Δεν νομίζω. Όχι ότι δεν θέλω, μακάρι να το έδινα. Όμως δεν νομίζω ότι θα κρατήσει για πολύ σαν επάγγελμα, πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα μας κλείσουν. Έχω μια εκτίμηση ότι σε μια τριετία από τώρα, για να μην πω πιο νωρίς για να είμαι και αισιόδοξος, αν συνεχιστεί το θέμα με την πειρατεία θα κλείσουν τα Video Club. Αφού πλέον μπορείς να κατεβάσεις μια ταινία και σε high definition με υπότιτλους και με όλα και με μια smart tv να την δεις χωρίς καν να κάτσεις στην οθόνη του υπολογιστή. Πατάς play και την βλέπεις στην τηλεόραση. Αυτό τώρα πώς να το ανταγωνιστείς;», περιγράφει. 

Όπως εκτιμά ο κ. Λιάπης, μέσα στα επόμενα χρόνια οι ταινίες θα διανέμονται μετά την προβολή τους στο σινεμά, κατευθείαν στα συνδρομητικά κανάλια . «Θα κλείσουν τα video club και οι ταινίες θα έρχονται κατευθείαν από την ‘μαμά’ εταιρεία στην συνδρομητική τηλεόραση. Άλλωστε αν ήθελαν οι πάροχοι, θα μπορούσαν να μπλοκάρουν το κατέβασμα ταινιών. Τότε και αυτοί θα έπαιρναν μεγαλύτερο μερίδιο και εμείς», αναφέρει σχετικά. 

«Κάνω αυτό το επάγγελμα 27 χρόνια. Πιο πολύ θα με στεναχωρήσει ότι θα μου λείψει και όχι τόσο το οικονομικό. Κάτι θα βρω να κάνω, δεν είμαι τεμπέλης. Όμως θα μου λείψει αυτή η επαφή με τον κόσμο, η καθημερινότητα». 

Πηγή:

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Pac Man: Η ιδέα που ξεκίνησε από μια μισοφαγωμένη πίτσα και έναν αυτοδίδακτο προγραμματιστή:



Το 1979 ο 27χρονος Τόρου Ιγουατάνι, που τότε εργαζόταν στην ιαπωνική εταιρεία βιντεοπαιχνιδιών NAMCO, παρήγγειλε μια πίτσα. Έφαγε δύο κομμάτια και την άφησε στο τραπέζι απασχολημένος με τη δουλειά του. Ξαφνικά, το βλέμμα του στράφηκε προς την πίτσα και στο μυαλό του δημιουργήθηκε μια ιδέα. Θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα παιχνίδι που κεντρικός ήρωας θα ήταν ένα στρογγυλό κεφάλι, με ένα τριγωνικό άνοιγμα σαν στόμα, που θα καταβρόχθιζε ό,τι τροφές έβρισκε μπροστά του. Κι έτσι γεννήθηκε το βιντεοπαιχνίδι που έμελλε να γίνει το δημοφιλέστερο σε όλον τον κόσμο. Του έδωσε το όνομα «Pakkuman», που προερχόταν από την ιαπωνική έκφραση «paku-paku» και χρησιμοποιείται για να δείξει τον ήχο που κάνουμε όταν μασάμε.
 
Στα αγγλικά αποδόθηκε αρχικά ως «Puck Man», αλλά στο τέλος κατέληξαν στη γνωστή μορφή «Pac Man», γιατί φοβόντουσαν ότι αρκετοί για πλάκα θα άλλαζαν το γράμμα «P» σε «F», μετατρέποντάς το σε «Fuck-Man». Ο Ιγουατάνι με την «πίτσα» Ο Ιγουατάνι δεν είχε σπουδάσει προγραμματισμό ούτε είχε κάποια εξειδίκευση σε βιντεοπαιχνίδια και γραφικά. Ήταν εντελώς αυτοδίδακτος. Όμως κατάφερε να ολοκληρώσει τον σχεδιασμό του Pac Man και το παιχνίδι βγήκε στην αγορά τον Μάιο του 1980, μόλις 18 μήνες μετά την πρώτη «έμπνευση» του. Οι Ιάπωνες δεν περίμεναν ότι το παιχνίδι θα είχε ιδιαίτερη απήχηση. θεωρούσαν μάλιστα ότι η μεγάλη επιτυχία της χρονιάς θα ήταν το Rally-X, ένα βιντεοπαιχνίδι με αγώνες αυτοκινήτων. Πράγματι, οι πωλήσεις του «Pac Man» στην Ιαπωνία δεν ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακές. Η μεγάλη «έκρηξη» έγινε όταν το παιχνίδι βγήκε στην αμερικάνικη αγορά, όπου προκάλεσε πάταγο.
 
Μέσα σε μία δεκαετία, είχε ξεπεράσει σε πωλήσεις οποιοδήποτε άλλο βιντεοπαιχνίδι στον κόσμο και δεν υπήρχε έφηβος που δεν σπαταλούσε το χαρτζιλίκι στα ηλεκτρονικά, προσπαθώντας να περάσει στο επόμενο επίπεδο του παιχνιδιού. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 1990, τα έσοδα στην Αμερική μόνο απ’ τα κέρματα που έριχναν στα ηλεκτρονικά ξεπερνούσε τα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο Ιγουατάνι με την "πίτσα"
Οι «εχθροί» του Pac Man
 
Ο Ιγουατάνι είχε σκεφτεί πολύ αναλυτικά πώς ήθελε να είναι οι εχθροί του Pac Man. Ήθελε κάθε ένα από τα τέσσερα φαντάσματα να έχει δική του προσωπικότητα και δικό του τρόπο επίθεσης. Το κόκκινο, ο «Blinky», κυνηγούσε απευθείας τον Pac Man, χωρίς να σταματά πουθενά. Τα υπόλοιπα όμως, τα Inky, Pinky και Clyde, κινούνταν πιο τυχαία, αφήνοντας ένα περιθώριο στον παίχτη να κινηθεί μες στον λαβύρινθο. «Όταν ένας άνθρωπος δέχεται συνεχόμενα επίθεση, χάνει το κουράγιο του. Θα ήταν υπερβολικά αγχωτικό, αν τα φαντάσματα κυνηγούσαν τον Pac Man συνέχεια. Γι’ αυτό το σχεδίασα έτσι ώστε οι επιθέσεις τους να γίνονται σταδιακά. Θα επιτίθονταν και μετά θα υποχωρούσαν. Μου φαινόταν πιο φυσικό από τη συνεχή επίθεση», δήλωσε σε συνέντευξή του.
 
pacman
Το «ανίκητο» επίπεδο 256
 
Τα πρώτα χρόνια κυκλοφορίας του Pac Man, οι πιο φανατικοί παίχτες διαμαρτύρονταν ότι όταν πια κατάφερναν να φτάσουν στο επίπεδο 256, μετά από δεκάδες ώρες προσπάθειας, το παιχνίδι κατέρρεε και τα γραφικά μπερδεύονταν. Η αιτία ήταν η χαμηλή χωρητικότητα της μνήμης που μπορούσε να υποστηρίζει δεδομένα μέχρι και το 255ο επίπεδο. Μετά από αυτό, το παιχνίδι ουσιαστικά σταματούσε. Ωστόσο, πολλοί προσπαθούσαν να παίξουν ακόμα και έτσι. Ο Μπίλι Μίτσελ, ένας απ’ τους κορυφαίους παίχτες Pac Man στον κόσμο που είχε φτάσει το υψηλότερο δυνατό σκορ των 3.333.360 πόντων, είχε βάλει στοίχημα ότι θα έδινε 100 χιλιάδες δολάρια σε όποιον περνούσε το επίπεδο. Δεν τα κατάφερε κανείς. Βέβαια αργότερα, όταν η τεχνολογία εξελίχθηκε και το πρόβλημα της μνήμης λύθηκε, το 256 εμφανιζόταν κανονικά και έτσι λύθηκε το ερώτημα του «τι γίνεται μετά»! Το παιχνίδι τελείωνε και ξεκινούσε απ’ την αρχή, απ’ το πρώτο επίπεδο. Η «χαλασμένη» οθόνη στο επίπεδο 256: Ο καλύτερος παίχτης για το 2015 είναι ο Ντέιβιντ Ρέις, ο οποίος έφτασε τους 3.333.360 πόντους μέσα σε τρεις ώρες, 28 λεπτά και 49 δευτερόλεπτα. Ο Μίτσελ, το 1999, το είχε καταφέρει σε έξι ώρες.... 


Πηγή:
http://www.pronews.gr/portal/20151220/τεχνολογια/pac-man-παιχνίδι-που-ξεκίνησε-από-μια-μισοφαγωμένη-πίτσα-και-έναν-αυτοδίδακτο?utm_source=reembed&utm_medium=endscreen&utm_campaign=popular

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Ποια ήταν η μορφή του Dr. Claw, από την σειρά κινουμένων σχεδίων Inspector Gadget; (Αστυνόμος Σαίνης)

Μόλις το 2007, αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά η μορφή του πιο μυστήριου κακού, σειράς κινουμένων σχεδίων, από τα αγαπημένα 80's!

Είστε έτοιμοι; Κάντε κλίκ στο άνοιγμα για να εμφανιστεί η εικόνα!

Dr. Claw:

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Εθεάθη ο πραγματικός Optimus Prime!

Νέα παιχνίδια Ρετρό αισθητικής!

Mushihimesama

Stardust Galaxy Warriors

DariusBurst Chronicle Saviours

ShipLord

Söldner-X: Himmelsstürmer

Jets 'n' Guns Gold

Πηγή:

Χάρρυ Κλυνν - Σύγχυσις (1960)

Αναρτήθηκε στο YouTube, η πρώτη ταινία που εμφανίζεται ο Χάρρυ Κλύνν!


Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Ο καλλιτέχνης Νίκος Δεληγκάρης (Nick Deligaris) δημιούργησε φανταστικά πορτραίτα των Thundercats!

Lion-O

Cheetara

Ορίστε οι προσωπικές διευθύνσεις του Νίκου Δεληγκάρη, όπου μπορείτε να δείτε δείγματα του έργου του:

Ελληνική Βιοτεχνία Παιχνιδιών ΔΟΎΡΕΙΟΣ το 2015

Ελληνική Βιοτεχνία Παιχνιδιών ΔΟΥΡΕΙΟΣ το 2015
Ερειπωμένο αρκετά χρόνια τώρα ύστερα από πυρκαγιά



100 Years of Robots in the Movies

We put together this supercut showcasing 100 years of robots, cyborgs and mechas in the movies. Did we include your favourite? (Just to warn you, there is one use of naughty language right at the end) 
Music: "Exoskeleton" by Mega Drive, from their album 198xad (available from iTunes /Google Play)






Here’s the full list of the characters and/or films featured:
The Golem from Der Golem (1915), Q the Automaton from The Master Mystery (1919),The Mechanical Man (1921), False Maria from Metropolis (1927), Gibel Sensatsii(1935), Tinman from The Wizard Of Oz (1939), Gort from The Day The Earth Stood Still (1951), Mother Riley Meets The Vampire (1952), Ro-Man from Robot Monster(1953), Devil Girl From Mars (1954), Target Earth (1954), Tobor from Tobor The Great(1954), Gog from Gog (1954), Robby the Robot from Forbidden Planet (1956), Kronos from Kronos (1957), Moguera from The Mysterians (1957), The Colossus from The Colossus Of New York (1958), The Aztec Mummy Against The Humanoid Robot(1958), Invasion Of The Neptune Men (1961), The Creation Of The Humanoids (1962), John from Planeta Bur (1962), Talos from Jason And The Argonauts (1963), Torg fromSanta Claus Conquers The Martians (1964), The Earth Dies Screaming (1964), Dr. Goldfoot And The Bikini Machine (1965), Daleks from Dr. Who And The Daleks (1965),The Terrornauts (1967), Mechani-Kong from King Kong Escapes (1967), Barbarella(1968), Robot Police from THX 1138 (1971), Clockwork Musicians from The Abominable Dr. Phibes (1971), Byron’s automaton from Asylum (1972), Z.P.G. (1972), Huey and Dewey from Silent Running (1972), Jet Jaguar from Godzilla Vs. Megalon(1973), Robot Butler from Sleeper (1973), The Gunslinger from Westworld (1973),Who? aka Robo Man (1973), Mechagodzilla from Godzilla Vs. MechaGodzilla (1974), Michael from A Boy And His Dog (1975), Joanna from The Stepford Wives (1975), Box from Logan's Run (1976), Starship Invasions (1977), Necron 99 from Wizards (1977), Proteus from Demon Seed (1977), C-3PO and R2-D2 from Star Wars (1977), Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1978), Elle from Starcrash (1978), Beba-2 fromMessage From Space (1978), A Cylon from Battlestar Gallactica (1978), Ash fromAlien (1979), Ilia probe from Star Trek: The Motion Picture (1979), V.I.N.CENT fromThe Black Hole (1979), Sparks from The Shape Of Things To Come (1979), Kip the Robo-Dog from The Humanoid (1979), Hermes from Unidentified Flying Oddball akaThe Spaceman And King Arthur (1979), Galaxina from Galaxina (1980), Hector fromSaturn 3 (1980), Bubo from Clash Of The Titans (1981), Val Com 17485 fromHeartbeeps (1981), Heavy Metal (1981), Max 404 from Android (1982), Robot Ellie from Halloween III: Season Of The Witch (1982), Roy Batty from Blade Runner (1982), Vera Cyborg from Superman III (1983), The Terminator from The Terminator (1984),Revenge Of The Nerds (1984), Robot pimp from The Ice Pirates (1984), Robot spiders from Runaway (1984), Beta from The Last Starfighter (1984), Daryl from D.A.R.Y.L. (1985), Tik Tok from Return To Oz (1985), Silica from Starchaser: The Legend Of Orin(1985), Prowler from Code Of Silence (1985), Sico from Rocky IV (1985), Bishop fromAliens (1986), Max from Flight Of The Navigator (1986), Castle In The Sky (1986), Number ‘Johnny’ 5 from Short Circuit (1986), Security robots from Chopping Mall(1986), S.P.O.T. from Eliminators (1986), Optimus Prime from Transformers: The Movie (1986), Carl from The Vindicator (1986), Samantha/BB from Deadly Friend(1986), Paco from Hands Of Steel (1986), Jinx from SpaceCamp (1986), Cherry 2000 from Cherry 2000 (1987), Samira from Programmed To Kill aka The Retaliator (1987), the Wizard’s robots from The Care Bears Adventure In Wonderland (1987), Fix-It from*batteries not included (1987), TM from Too Much (1987), Dot Matrix from Spaceballs(1987), a Jen-Diki from The Time Guardian (1987), Ulysses from Making Mr. Right(1987), Murphy/RoboCop from RoboCop (1987), ED209 from RoboCop (1987), R.O.T.O.R. from R.O.T.O.R. (1987), Men of Metal from Gandahar (1988), Tetsuo: The Iron Man (1989), Sherman from Millennium (1989), Pearl Prophet from Cyborg (1989), Edward from Edward Scissorhands (1990), M.A.R.K. 13 from Hardware (1990), Cain/RoboCop 2 from RoboCop 2 (1990), Robot Jox (1990), Scout-in-a-Can fromSpaced Invaders (1990), Johnny Cab from Total Recall (1990), Mining robots fromMoon 44 (1990), Jetsons: The Movie (1990), Ms. Connors from Class Of 1999 (1990), Newman from And You Thought Your Parents Were Weird (1991), Eve VIII from Eve Of Destruction (1991), Robot Bill and Ted from Bill And Ted's Bogus Journey (1991), M11 from Godzilla Vs. King Ghidorah (1991), Tinpan from Dead Space (1991), The T-1000 from Terminator 2: Judgment Day (1991), Strike Clone from Fortress (1992), Alsatia Zevo from Toys (1992), Alex from Nemesis (1992), Prototype (1992), Waxwork II: Lost In Time (1992), Philip from Cyborg Cop (1993), MRAS-2 from Robot Wars(1993), an Otomo unit from RoboCop 3 (1993), an A.P.E.X. unit from A.P.E.X. (1994), Core Tracker from Cyber Tracker (1994), Michael from Tammy And The T-rex (1994), J-5 from Blankman (1994), Warbeast from Death Machine (1994), Data from Star Trek: Generations (1994), Evolver from Evolver (1995), ABC Warrior from Judge Dredd(1995), Type 1 Screamer from Screamers (1995), The Demolitionist from The Demolitionist (1995), The Puppet Master from Ghost In The Shell (1995), SID 6.7 fromVirtuosity (1995), Solo from Solo (1996), Borg Queen from Star Trek: First Contact(1996), Robot bartender from The Fifth Element (1997), Weebo from Flubber (1997), Fembots from Austin Powers: International Man Of Mystery (1997), Lost In Space(1998), Chip Hazard from Small Soldiers (1998), Battle Droids from Star Wars: Episode I - The Phantom Menace (1999), Mechanical spider from Wild Wild West(1999), The Iron Giant from The Iron Giant (1999), Andrew from Bicentennial Man(1999), Virus (1999), Inspector Gadget from Inspector Gadget (1999), Sentinels fromThe Matrix (1999), Flyboy from Supernova (2000), AMEE from Red Planet (2000), Uber Jason and Kay-Em 14 from Jason X (2001), David and Teddy from Artificial Intelligence: A.I. (2001), Training robot from Lara Croft: Tomb Raider (2001), Robot Carmen and Juni from Spy Kids (2001), Bruno from The Adventures Of Pluto Nash(2002), Mondavarious from Scooby-Doo (2002), B.E.N. from Treasure Planet (2002), Spyder robots from Minority Report (2002), The T-X and T-850 from Terminator 3: Rise Of The Machines (2003), Rottweiler (2004), Omnidroid from The Incredibles(2004), Sky Captain And The World Of Tomorrow (2004), Sonny from I, Robot (2004), Rodney and friends from Robots (2005), Tobor from The Adventures of Sharkboy and Lavagirl (2005), Zathura: A Space Adventure (2005), Marvin from The Hitchhiker's Guide To The Galaxy (2005), EDI from Stealth (2005), Hero Robot No. 1 and No. 2 from Daft Punk’s Electroma (2006), Megatron from Transformers (2007), Carl fromMeet The Robinsons (2007), Dummy from Iron Man (2008), Hymie from Get Smart(2008), G.O.R.T. from The Day The Earth Stood Still (2008), Brain from Igor (2008), Dave Ming Cheng from Meet Dave (2008), WALL·E from WALL·E (2008), The Golden Army from Hellboy II: The Golden Army (2009), GERTY from Moon (2009), 9 (2009), Giddy from Battle For Terra (2009), Terminator Salvation (2009), Monsters Vs. Aliens(2009), Astro Boy from Astro Boy (2009), Tom’s surrogate from Surrogates (2009), Chitti from Enthiran (2010), Cookie robots from Despicable Me (2010), Minion fromMegamind (2010), Sucker Punch (2011), The automaton from Hugo (2011), Atom fromReal Steel (2011), The Destroyer from Thor (2011), ‘80s Robot from The Muppets(2011), Robot from Robot & Frank (2012), David from Prometheus (2012), Total Recall(2012), The Cabin In The Woods (2012), Kelex from Man Of Steel (2013), Gipsy Danger from Pacific Rim (2013), Elysium (2013), The World's End (2013), Drone fromOblivion (2013), Murphy/RoboCop from RoboCop (2014), The LEGO Movie (2014),Automata (2014), Sentinels from X-Men: Days Of Future Past (2014), Griever fromThe Maze Runner (2014), TARS from Interstellar (2014), Baymax from Big Hero 6(2014), Ava from Ex Machina (2014), Chappie from Chappie (2015), Robot Overlords(2015), Tomorrowland (2015), T-3000 from Terminator Genisys (2015), BB-8 from Star Wars: The Force Awakens (2015), Ultron from Avengers: Age Of Ultron (2015)