Νέα μοτοσυκλέτα με ρετρό στοιχεία Yamaha XSR700!!!

30 χρόνια από το Rock in Athens!

Σαν σήμερα, η Νina Hagen και οι Clash, το συγκρότημα -έκπληξη της δεύτερης μέρας, εμφανίζονται το 1985 στο φινάλε της μεγάλης ροκ συναυλίας στο Καλλιμάρμαρο. Φωτ. Σ.Σ. Πηγή: www.lifo.gr

http://www.ertopen.com/news/ellada/koinwnia/item/23751-29-chronia-apo-to-rock-in-athens

http://www.lifo.gr/team/sansimera/40245

Σαν σήμερα το 1985, το διήμερο Rock in Athens στο Καλλιμάρμαρο βρισκόταν σε εξέλιξη. Στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο φιλοξενήθηκαν μεγάλα ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής, που βρίσκονταν στο απόγειο της δόξας τους. Εμπνευστής της συναυλίας ήταν η τότε υπουργός Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη. Το Rock in Athens όμως στιγματίστηκε και από μεγάλης έκτασης επεισόδια.

1985: Τότε που Rock δεν εννοούσαν το έντεχνο.

Την αυλαία άνοιξαν την Παρασκευή 26 Ιουλίου 1985 οι Brigades, οι Musicales, οι Stranglers, οι Depeche Mode και οι Culture Club, ενώ το Σάββατο 27 Ιουλίου θα ακολουθούσαν οι Telephone,οι Talk Talk, οι Cure, η Nina Hagen και το συγκρότημα-έκπληξη, οι The Clash. Ονόματα για ένα συναυλιακό γεγονός που ακόμα και σήμερα προκαλούν δέος. Ήταν η πρώτη φορά που δόθηκε το Καλλιμάρμαρο για ένα γεγονός που αφορούσε τη νεολαία.

Την προηγούμενη μέρα οι διοργανωτές προς τιμήν των καλλιτεχνών έδωσαν ένα ατυχές πάρτυ στην πισίνα του Χίλτον. Το πάρτι κατέκλυσαν τοπικές διασημότητες της εποχής. Οι καλλιτέχνες όμως δεν το τίμησαν. Και γιατί να το έκαναν;

Η πρώτη μέρα ήταν η πιο επεισοδιακή. Μόλις ξεκίνησαν να παίζουν οι Stranglers, πολύς κόσμος μαζεύτηκε στην είσοδο και με ξύλα και πέτρες απαιτούσε να μπει δωρεάν. Το εισιτήριο ήταν πανάκριβο.

Κόστιζε 2 χιλιάδες δραχμές για τις 2 ημέρες και 1200 δρχ. για την κάθε μέρα, όταν η εφημερίδα κόστιζε 40 δρχ., το εισιτήριο είχε 15 δρχ., τα αναψυκτικά στοίχιζαν 50 δρχ. και ένα πακέτο τσιγάρα δεν ξεπερνούσε τις 220. Ύστερα από διαπραγματεύσεις με τον επικεφαλής των δυνάμεων των ΜΑΤ, τον αλησμόνητο Νίκο Αρκουδέα, ο κόσμος κατάφερε να περάσει στο συναυλιακό χώρο χωρίς να πληρώσει εισητήριο. Η εσωτερική φρουρά των ΜΑΤ όμως δεν είχε ειδοποιηθεί, με αποτέλεσμα να περάσει στην αντεπίθεση μόλις αντίκρυσε τους «Πάνκηδες». Καμμένα αυτοκίνητα των συγκροτημάτων, πυρκαγιά στο δάσος Αρδήτου, δεκάδες τραυματίες νέοι και 14 αστυνομικοί, περιλαμβάνονταν στον τελικό απολογισμό.

Τα πνεύματα ηρέμησαν ύστερα από τις διαπραγματεύσεις του τότε νέου Υφυπουργού Πολιτισμού, του Γιώργου Παπανδρέου, τόσο με τον Αρκουδέα όσο και με τους Πάνκηδες, αφού πέτυχε να ανοίξουν οι πόρτες και να μπουν όλοι μέσα δωρεάν.

Αντίθετα την επόμενη μέρα, η Υπουργός Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη δήλωσε: «Η μεγάλη εκδήλωση συναυλίας ροκ στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανταποκρίνεται έμπρακτα στο δικαίωμα της ελληνικής νεολαίας να γνωρίσει νέα ρεύματα στη σύγχρονη μουσική. Είναι απόλυτα δικαιολογημένο για μια καλλιτεχνική ή αθλητική εκδήλωση μεγάλου κόστους να υπάρχει εισιτήριο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η απαίτηση για δωρεάν είσοδο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το αίσθημα δικαίου αυτών που πλήρωσαν. Το εισιτήριο δεν μπορεί να είναι ούτε πρόσχημα ούτε άλλοθι για την πρόκληση τέτοιων επεισοδίων».

Αργότερα την ίδια μέρα, εμφανίστηκαν οι Depeche Mode οι οποίοι έπαιξαν σε ήρεμο και ενθουσιώδες κλίμα. Όλα καλά, μέχρι που στη σκηνή εμφανίστηκε ο Boy George με το συγκρότημα Culture Club.

Η αλήθεια είναι ότι μετά από μπάντες όπως οι Stranglers και οι Depeche Mode, οι Culture Club δεν ταίριαζαν. 

Η εκκεντρική εμφάνιση του τραγουδιστή, σε συνδυασμό με το ποπ ύφος του συγκροτήματος ήταν αρκετά για να εξαγριώσουν το νεανικό πανκ και ροκ κοινό, που άρχισε να πετάει πέτρες και γιαούρτια πάνω στη σκηνή. Ένα μέλος του συγκροτήματος, πήδηξε, άρπαξε ένα αντικείμενο από αυτά που πέταξε το κοινό και το ξαναπέταξε στον κόσμο. Ο Boy George αντιμετώπισε με θάρρος τις πέτρες κι παρέμεινε στην σκηνή. «Αν δεν ήμουν κυρία, θα σας έδειχνα τον κώλο μου!», ήταν η απάντηση του τραγουδιστή, ειρωνεύτηκε τον ανδρισμό των πάνκηδων και η κατάσταση χειροτέρεψε. Το κοινό του απάντησε με γιουχάρισμα, μπουκάλια και πέτρες.

Την επόμενη μέρα πολύς κόσμος, έχοντας κατοχυρώσει το δικαίωμα στη δωρεάν ψυχαγωγία από την προηγούμενη μέρα, διεκδίκησε και πάλι την είσοδό του. Η Μελίνα Μερκούρη και ο Ζυλ Ντασέν πήραν αυτή τη φορά πρωτοβουλία διαπραγμάτευσης. Η είσοδος επιτράπηκε με μεγάλη έκπτωση, όμως όχι εντελώς δωρεάν και μόνο για την περιοχή πίσω από τη σκηνή.

Η παρέα του Joe Strummer εμφανίστηκε ως guest group γιατί δεν ήθελε να είναι στην ίδια λίστα με τους Culture Club. Όταν ρώτησαν τον τραγουδιστή των Clash, πως του φάνηκε ο πετροβολισμός του Boy George, είπε: «Θα ήθελα να ήμουν μαζί τους και να πετώ πέτρες». Οι The Clash δεν ειδοποίησαν ούτε τη δισκογραφική τους κι έτσι δεν υπήρχε υποδοχή ούτε καν τρόπος να μεταφέρουν τα όργανά τους. Ένας ιδιώτης τους μετέφερε στο ξενοδοχείο με το ημιφορτηγό του, σε αντίθεση με την Nina Hagen που έτυχε υποδοχής ανάλογης αρχηγού κράτους, την οποία αντιμετώπισε με σνομπ διάθεση.

Οι The Clash και η Nina Hagen αποθεώθηκαν, ενώ οι λιγότερο γνωστοί Telephone εισέπραξαν θετικές κριτικές. Αντιφατικά ήταν τα σχόλια για τους Cure, το κοινό των οποίων δεν είχε ακόμα ισχυροποιηθεί.

Είχε προταθεί στις Μουσικές Ταξιαρχίες του Τζίμη Πανούση να «ανοίξουν» την συναυλία, αλλά αρνήθηκαν, επειδή βασικοί χορηγοί της συναυλίας ήταν μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, ενώ αρχικά θεωρούσαν ότι η συναυλία πραγματοποιείται με κρατική επιχορήγηση.

Το Rock in Athens κινηματογραφήθηκε από την ΕΡΤ.

Βρήκαμε το tracklist των Cure από τη συναυλία, στο site της μπάντας και σας το παρουσιάζουμε:

Intro:
- the glove – relax

Mainset:
- the baby screams
- play for today
- secrets
- kyoto song
- the hanging garden
- inbetween days
- primary
- cold
- let’s go to bed
- the walk
- one hundred years
- give me it
- a forest 

Encore:
- three imaginary boys
- 10.15 saturday night
- killing an arab
- forever

Με πληροφορίες από mixanitouxronou.gr
Ασπρόμαυρες photos του Σπύρου Στάβερη από τη Lifo.gr

Η Amiga έγινε 30 χρονών!

Ανακοινώθηκε η 2η λεκθεση VINTAGE TOYS & MORE!

VINTAGE TOYS & MORE 2η Έκθεση / Μπαζάρ για το 2015 

4, 5 και 6 Σεπτεμβρίου 2015 στο European Center Μητροπολεως 74 στο Μοναστηρακι

Ωρα προσελευσης 14:00 – 22:00 ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ

Panini άλμπουμ με αυτοκόλλητα Transormers!

Ολόκληρο το άλμπουμ της Ισπανικής έκδοσης εδώ:

http://www.tfarchive.com/cartoons/promos/panini-spanish-sticker-album.php?dgallery_show=panini/spanish/panini_spanish_sticker_album_01.jpg

Compulink!

Εσείς πώς συνδεθήκατε στο Internet για πρώτη φορά;

Θέμα 11ετίας πλέον, για το κλείσιμο της εταιρίας!

http://www.adslgr.com/forum/threads/5783-Compulink-τέλος

Το βίντεο αυτό είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό "Multimedia & CD-ROM" σαν διαφήμιση/demo της σελίδας Adventure Magic. Η σελίδα αυτή είχε ξεκινήσει τον Ιούνιο του 1995 και φιλοδοξούσε να γίνει το πρώτο ελληνικό portal για παιχνίδια Adventure & RPG.

Αρκάς, ο μεγάλος άγνωστος

Πηγή:

http://www.newsbeast.gr/portraita/arthro/684048/arkas-o-megalos-agnostos

Ο μυστηριώδης κομίστας που κρατά την ταυτότητά του επτασφράγιστο μυστικό!

Υπάρχει ένας έλληνας μαέστρος του χιούμορ που μας κάνει να σκάμε στα -πικρόχολα- γέλια και του τα συγχωρούμε φυσικά όλα.

Τις βλασφημίες, τις πολιτικές ακροβασίες, την «πιπεράτη» γλώσσα, τα πικάντικα λογοπαίγνια, τα καυστικά φιλοσοφικά ερωτήματα και κάθε λογής «ασέβεια» που προκύπτει από τη δαιμόνια πένα του.

Κι αυτό γιατί είναι ο αγαπημένος όλων! Κι όμως, για μια τόσο προβεβλημένη φυσιογνωμία, δεν είναι τίποτα δημοσίως γνωστό.

Βιογραφικές πληροφορίες δεν υπάρχουν, για φωτογραφία του ούτε λόγος, την ίδια ώρα που ελάχιστοι μπορούν να ισχυριστούν ότι τον γνωρίζουν προσωπικά. Και βέβαια το μυστήριο για το ποιος είναι τελικά ο Αρκάς γιγαντώνεται στις μέρες μας, την εποχή του διαδικτύου και της καταιγιστικής ροής πληροφορίας, καθώς ακόμα και το ίντερνετ κρατά το στόμα του αναπάντεχα κλειστό στις τρεις και πλέον δεκαετίες δράσης του Αρκά!

Απίστευτο κι όμως αληθινό, καθώς μιλάμε για τον κομίστα που τον ξέρουμε και τον λατρεύουμε όλοι, με τις ιστορίες του να σκαρφαλώνουν διαρκώς στις πρώτες θέσεις των μπεστ-σέλερ, κάθε φορά που κυκλοφορεί νέα ιστορία του.

Ο Έλληνας «Τόμας Πίντσον» αφήνει λοιπόν το μοναδικό του έργο να μιλά για εκείνον, μένοντας επίτηδες στα παραλειπόμενα της Ιστορίας…

Σκόρπιες βιογραφικές πληροφορίες

Για την ταυτότητα του Αρκά δεν έχουν υποστηριχθεί πολλές θεωρίες, όπως θα περίμενε κανείς, κάποια πράγματα ωστόσο μπορούν να ανασυγκροτηθούν από θραύσματα γνώσης εδώ κι εκεί.

Το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο «Αρκάς», πρώτα απ’ όλα, κάτι αποκαλύπτει, όπως εξάλλου τα περισσότερα φιλολογικά παρατσούκλια: κατάγεται πιθανότατα από την Αρκαδία, όπως εξάλλου μαθαίνουμε και από την επίσημη ιστοσελίδα του. Εδώ όμως αρχίζει και τελειώνει κάθε εικασία για το ποιος είναι ο κορυφαίος κομίστας!

Ο Αρκάς εμφανίζεται στη δημόσια ζωή με το όνομα Αντώνης Ευδαίμων, που μοιάζει ωστόσο φτιαχτό παρά πραγματικό βαφτιστικό. Έτσι υπογράφει όμως κείμενό του στο περιοδικό «Βαβέλ» το 1984, έτσι υπογράφει τις πρώτες του απόπειρες στην επικράτεια των κόμικς, ενώ το ίδιο όνομα χρησιμοποιεί και σε εικονογράφηση διηγήματος του 1985 («Ένα παιδί και ο σκύλος του»).

Άλλοι έχουν υποστηρίξει ότι το πραγματικό του όνομα είναι Άρης Καστρινός (απ’ όπου και το ΑΡ-ΚΑΣ), κανείς ωστόσο δεν γνωρίζει, οπότε δεν θα μνημονεύσουμε άλλες εικασίες για το όνομά του, καθώς σεβόμενοι την επιλογή του θα ασχοληθούμε με το ξακουστό του έργο…

Εργογραφία

Ο Αρκάς εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον μνημειώδη «Κόκορά» του το 1981 στο περιοδικό «Βαβέλ», υπογράφοντας πλέον ως Αρκάς.

Το 1987 θα βρει τις ξεκαρδιστικές περιπέτειες του σεξουαλικά ασταθή και νευρωτικού κόκορα να φιλοξενούνται στη νέα του στέγη, το περιοδικό «Παρά Πέντε», και κατόπιν στο αδελφάκι του «Μικρό Παρά Πέντε».

Μέχρι τότε βέβαια θα έχει ήδη ρίξει στην αγορά μια νέα σειρά ιστοριών, το «Show Business» (1983), με τη γενειοφόρο Θέκλα να παραμένει μια από τις εμβληματικές εικονογραφικά φιγούρες του!

Ακολουθεί το «Ξυπνάς μέσα μου το ζώο» (1985), ενώ η αμέσως επόμενη σειρά του «Μετά την Καταστροφή» (1986) γίνεται ανάρπαστη! Το μοτίβο των δουλειών του Αρκά ακολουθεί πάντα την ίδια πεπατημένη: οι ιστορίες του δημοσιεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα σε περιοδικά και εφημερίδες (όπως το περιοδικό «Μετρό» αλλά και το ένθετο της Ελευθεροτυπίας «Έψιλον») και συγκεντρώνονται κατόπιν σε ξεχωριστά άλμπουμ.

Αφού κυκλοφορήσει «Ο Παντελής και το Λιοντάρι» (1987) και το «Φάε το Κερασάκι» της ίδιας χρονιάς, ο Αρκάς θα λανσάρει το 1988 την πασίγνωστη σειρά του «Ο Ισοβίτης», ο οποίος αρχίζει να δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Η Πρώτη», πριν κυκλοφορήσει σε άλμπουμ και μετατραπεί κατόπιν σε -βραχύβια- τηλεοπτική σειρά με μαριονέτες, που προβαλλόταν άλλοτε στην ΕΤ1…

Την ώρα που συνεχίζει τις περιπέτειες του αδίκως καταδικασμένου σε 622 χρόνια κάθειρξης Ισοβίτη και του αυθάδη ποντικού Μοντεχρήστου, ο Αρκάς εγκαινιάζει άλλη μια σύντομη σειρά, τους «Αταίριαστους Έρωτες» (1988), πριν λανσάρει μια από τις καλύτερες ιστορίες του: οι «Χαμηλές Πτήσεις» αρχίζουν να πετούν χαμηλά το 1991 μέσα από τις σελίδες της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», γινόμενες μια από τις δημοφιλέστερες σειρές του!

Συνεχίζοντας τις «Χαμηλές Πτήσεις», ο Αρκάς θα εγκαινιάσει μια νέα απόπειρα, που θα γίνει κι αυτή με τη σειρά της κλασική: ο «Καστράτο» κυκλοφορεί στο περιοδικό «Μετρό» το 1995, με τη φιλήδονη γάτα Λουκριτία και τον ευνουχισμένο γάτο Καστράτο να χαρίζουν άφθονο γέλιο στα μεγαλύτερα παιδιά.

Και τελικά το 1998, έπειτα από 7 συναπτά έτη των «Χαμηλών Πτήσεων», η ανάρπαστη σειρά θα δώσει τη θέση της στα «Πειραματόζωα», τη νέα χιουμοριστική προσπάθεια του ασίγαστου κομίστα, η οποία όμως σύντομα θα αντικατασταθεί από τον ερωτοχτυπημένο «Καλό Λύκο».

Επόμενος σταθμός του Αρκά «Η ζωή μετά», που κυκλοφορεί στα τέλη του 1999 για να δώσει χιουμοριστικές απαντήσεις στο προαιώνια ερωτήματα της θνητότητας και της μεταθανάτιας ζωής!

Ο Αρκάς μας χάρισε και άλλες σειρές ιστοριών, όπως τα «Επικίνδυνα Νερά» και τελευταία τους «Συνομήλικους», ενώ έχει συγγράψει και δύο θεατρικά έργα, που ανεβαίνουν συνήθως σε ενιαία παράσταση με τίτλο «Επείγοντα Περιστατικά»: πρόκειται για τη σύνθεση των δύο μονόπρακτων «Εχθροί εξ αίματος» και «Βιολογικός μετανάστης.

Οι δουλειές του Αρκά έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, πορτογαλικά κ.ά.).

Αυτός είναι ο υπέροχος κόσμος του Αρκά, που σε τελική ανάλυση είναι ο δικός μας κόσμος με τον σαρκασμό που του πρέπει…

Ποιός είναι τέλος πάντων αυτός ο Αρκάς;

Πηγή:

http://www.loutrakiblog.gr/2015/06/blog-post_251.html

Μα ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο Αρκάς; Είναι κοντός, ψηλός, πληρώνει ΕΝΦΙΑ, πάει διακοπές στη Μύκονο, στην Αντίπαρο, στην Κέρκυρα, στην Αλόννησο; Του αρέσει ο κινηματογράφος; Τρώει τα σπαράγγια; Τα όσπρια πώς τα βρίσκει; Αδιάφορα, νόστιμα, υγιεινά; Γιατί δεν εμφανίζεται; Γιατί μας αποφεύγει και προτιμάει να κινείται μακριά από τις -ενίοτε- ανθρωποφάγες μασέλες της δημοσιότητας;...

Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης

Μία πιθανή απάντηση σε όλα τα παραπάνω θα μπορούσε να είναι: «Ο Αρκάς ανήκει στις ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων που, επί δύο δεκαετίες, προκαλούν το γενικό θαυμασμό με το έργο τους, ενώ, ως πρόσωπα, παραμένουν απολύτως ανεπιφανή», σχολιάζει σε κείμενό του με τίτλο «Από το αβγό στον παράδεισο», ο προσωπικός φίλος και συγγραφέας, Πέτρος Μαρτινίδης.

«Κυρίες και κύριοι το όνομά μου είναι Αντώνης Ευδαίμων. Κάποιοι άλλοι πάλι αρέσκονται να με αποκαλούν Γεράσιμο Σπανοδημήτρη. Ή… Άρη Καστρινό (ΑΡ-ΚΑΣ)», θα μπορούσε ίσως να πει σοβαρολογώντας… αστειευόμενος αν μας συστηνόταν ο ίδιος.

Eπιλέγει στα 30 και κάτι χρόνια -από τη στιγμή που ο διάσημος «Κόκκορας», δημοσιευόταν στο περιοδικό Βαβέλ- να παραμένει αφανής. Το όνομα Αντώνης Ευδαίμων είναι ένα από τα ονόματα που του αποδόθηκαν κατά καιρούς. Το πιθανότερο όμως είναι ότι κανείς από όλους αυτούς που του αποδίδουν ονοματεπώνυμα και στοιχεία ληξιαρχικών πράξεων δεν έχει ανατρέξει επισήμως στα ληξιαρχικά κατάστιχα για να διασταυρώσει κατά πόσο αληθεύουν οι πληροφορίες του. Ο Αρκάς δεν προτιμάει ούτε να δηλώνει ούτε και να εμφανίζεται δημοσίως. Βρίσκεται ανάμεσά μας, και κατά κάποιον άγραφο κανόνα όσοι τον γνωρίζουν, σέβονται την επιθυμία του να μην γίνουν ποτέ γνωστές λεπτομέρειες για το βιογραφικό του.

Δύο πράγματα είναι βέβαια: Ο Αρκάς είναι άρρεν, έλληνας πολίτης, και δεν επιθυμεί να κυκλοφορεί ανάμεσά μας, δοξαζόμενος ή αποδοκιμαζόμενος από τα Μέσα Ενημέρωσης.

Στέκεται σε κάποια γωνιά, παρατηρεί, αφορίζει και αφορίζεται, σαρκάζει και σαρκάζεται μέσα από το χιούμορ του.

Τέσσερα πρόσωπα που είτε τον γνωρίζουν προσωπικά, είτε συνεργάστηκαν πρόσφατα μαζί του μιλούν για εκείνον...

Αύγουστος Κορτώ, συγγραφέας

Ο Αύγουστος Κορτώ - όπως υπογράφει τα βιβλία του απευθυνόμενα σε ενήλικες - ή Πέτρος Χατζόπουλος -το πραγματικό του όνομα, με το οποίο υπογράφει τα παιδικά του βιβλία- συνεργάστηκε πρόσφατα με τον Αρκά. Για την ακρίβεια, όντας ένας από τους πιο φανατικούς θαυμαστές του σκιτσογράφου, ο Κορτώ τον προσέγγισε, ζητώντας από εκείνον να του παραχωρήσει ένα σκίτσο του. Το σκίτσο αυτό θα κοσμούσε το εξώφυλλο του καινούργιου του βιβλίου με τίτλο «Έρως Ανίκατε Μάσαν».

«Ο Αρκάς ήταν και παραμένει ένας από τους πολύ αγαπημένους μου συγγραφείς και ευθυμογράφους. Όταν αποφάσισα να εκδώσω τη συγκεκριμένη συλλογή, επικοινώνησα μαζί του, Παρότι δεν σχεδιάζει για έργα τρίτων, με τρομερή γενναιοδωρία μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω κάποιο από τα υπάρχοντα σχέδιά του. Με δεδομένο ότι ο «Κόκκορας» ήταν από τα πρώτα βιβλία του που διάβασα, είχα ως ίνδαλμα το γουρούνι.

Το βιβλίο μου περιλαμβάνει ως επί το πλείστον αυτοβιογραφικές ιστορίες με έντονο το στοιχείο του αυτοσαρκασμού και παραληρηματικό τόνο.

Υπήρξα πάρα πολύ παχύς στα νιάτα μου. Κάποια στιγμή μάλιστα είχα φτάσει να ζυγίζω ακόμα και 150 κιλά, ενώ θυμάμαι αρκετές τραγελαφικές στιγμές από αυτό το διάστημα της ζωής μου. Ήμουν ένα ανεξάντλητο πεδίο καθημερινής κωμωδίας κυρίως στα μαθητικά μου χρόνια. Τα πολλά κιλά τα έχασα γύρω στα 22 μου, ήδη όμως είχα προλάβει να περάσω αρκετά "στραπάτσα"».

Πώς προσέγγισα τον Αρκά

«Η προσέγγιση του Αρκά έγινε μέσω της εκδότριάς μου, Άννας Πατάκη. Ήταν πολύ φιλικός και προσηνής. Ο ίδιος απέχει από την προσωπική έκθεση και μάλλον πολύ καλά κάνει. Άλλωστε είναι και αυτό ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της γοητείας του», λέει ο Αύγουστος Κορτώ.

Πέτρος Μαρτινίδης. Διδάσκει θεωρία και κριτική της αρχιτεκτονικής και σχεδιασμό θεατρικών χώρων στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ

Ίσως είναι από εκείνους που έχουν ασχοληθεί περισσότερο από κάθε άλλον μαζί του, προσεγγίζοντας και αναλύοντας τον Αρκά. Ο Πέτρος Μαρτινίδης τον γνώρισε πολλά χρόνια πριν, όταν είχε αρχίσει να σχολιάζει για πρώτη φορά τα σκίτσα του.

«Για το χιούμορ του έχω ήδη γράψει αρκετά σε ένα παλαιότερο βιβλίο μου με τίτλο "Η υψηλή τέχνη της απελπισίας". Αργότερα ξαναδούλεψα πάνω στο βιβλίο και προσέθεσα μία νέα εισαγωγή, εκδίδοντας το βιβλίο: "Πώς πάνε στον παράδεισο του Αρκά" μέσω της ιστορίας του χιούμορ. Αν θέλετε να σας πω τώρα για το τι νούμερο παπούτσι φοράει ή ποιες ταινίες προτιμάει και ποιο είναι το βιογραφικό του, από τη στιγμή που ο ίδιος δεν θέλει να το κοινοποιήσει για ποιο λόγο να το κάνω;

Αυτό που μπορώ να σχολιάσω είναι ότι ο Αρκάς διαθέτει αυτόν τον ιδιότυπο σαρκασμό που αυτοκατεδαφίζει τους σαρκάζοντες. Αυτή είναι και η ουσία του χιούμορ απέναντι στην ειρωνεία, η οποία συνηθίζει να μιλάει με αυστηρό ή σπουδαιοφανές ύφος για τα πράγματα. Ας πούμε, όλος ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό κάνει. Χιούμορ όμως σημαίνει, μιλάω για σοβαρά πράγματα αστειευόμενος».

«Ο Αρκάς είναι Έλληνας»

Σύμφωνα με τον Πέτρο Μαρτινίδη, ο διάσημος σκιτσογράφος «είναι Έλληνας κι όχι ξένος όπως νόμιζα κι εγώ κάποτε όταν είχε πρωτοεμφανιστεί ο "Κόκκορας" . Τότε είχα θεωρήσει ότι τα σκίτσα του μπορεί να ήταν μετάφραση από κάποια ιταλικά κόμιξ. Σε ό,τι αφορά την ηλικία του Αρκά, εάν υπολογίσουμε τα χρόνια που σχεδιάζει, πρέπει σήμερα να είναι 55, το πολύ 60 ετών.

Επίσης, εάν θέλετε να σας βεβαιώσω, σας βεβαιώνω: Ο Αρκάς είναι άνδρας, κάτι που μπορεί να τεκμαίρει κανείς και από ύφος του χιούμορ του.

Ανάλογα παραδείγματα "ανωνυμίας" υπάρχουν και στο εξωτερικό. Πολλοί συγγραφείς έχουν εμφανιστεί με ψευδώνυμα κατά καιρούς με δεδομένο ότι είναι γνωστοί στους ακαδημαϊκούς κύκλους. Στην "Ιστορία της Ο" ένα ελαφρώς πορνογραφικό μυθιστόρημα, το οποίο είχε προκαλέσει εντύπωση στα τέλη της δεκαετίας του ’60 - αρχές του ’70, λεγόταν ότι ήταν ενός διάσημου γάλλου γλωσσολόγου της εποχής, ονόματι Jean Paul Hand, ο οποίος εμφανιζόταν με γυναικείο ψευδώνυμο γιατί δεν ήθελε να φανεί ο ίδιος».

Γνωρίζεται με τους εκδότες που κλείνει συμφωνίες για την έκδοση ενός βιβλίου;

«Προφανώς! Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι και πολύ φίλος με το Βαγγέλη Τρικεριώτη, ιδιοκτήτη του βιβλιοπωλείου Πρωτοπορία και εκδότη. Απλώς προτιμάει να μην τον αναγνωρίζουν στο δρόμο ή να μην τον αναγνωρίζουν ως ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, όπως κάνει για παράδειγμα ο Στάθης, πολύ καλός σκιτσογράφος μεν, ο οποίος όμως βρίσκεται πολιτικά ακόμη στο 19ο αιώνα με σύνθημα το «προλετάριοι όλοι της γης ενωθείτε». Είναι εντελώς διαφορετικό να καγχάζει κανείς το σύμπαν όπως κάνει ο Αρκάς, και διαφορετικό να χρησιμοποιεί κάποιος ένα είδος στρατευμένου χιούμορ, το οποίο παύει αυτομάτως να είναι χιούμορ καθώς γίνεται στράτευση».

«Πώς γνωριστήκαμε…»

Περιγράφοντας τη γνωριμία μαζί του, ο Πέτρος Μαρτινίδης θυμάται ότι πριν από αρκετά χρόνια -πρέπει να ήταν στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980- όταν ο ίδιος ως αναγνώστης του Αρκά έτυχε να τον συναντήσει. «Ήμουν και είμαι φανατικός των κόμιξ. Είχε γράψει ένα βιβλίο γύρω στο 1980 με 1981 με τίτλο "Κόμιξ, τέχνη και τεχνικές της εικονογραφήγησης", όπου μιλούσα για τις διαφορές της γελοιογραφίας με το κόμιξ. Παρεμπιπτόντως σε μία ομιλία μου ανέλυα και μερικά από τα σκίτσα του Αρκά, καθώς είχαν μόλις αρχίσει να κυκλοφορούν τα πρώτα από αυτά. Μετά την ομιλία μου ήρθε ένας κύριος να με χαιρετήσει, λέγοντάς μου "Γεια είμαι ο Αρκάς". Αργότερα γίναμε φίλοι για διάφορους λόγους».

Γιατί δεν εμφανίζεται δημοσίως

«Αν θέλετε ένα σχόλιο πιο προσωπικό σε ότι αφορά την επιλογή του να μην εμφανίζεται -φαντάζομαι ότι αν το διαβάσει δεν θα μου κακιώσει- θα έλεγα ότι υπάρχει μία διάθεση να μην ανακατεύεται πολύ με τον κόσμο. Φαντάζομαι ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν θα στριμωχνόταν σε ένα λεωφορείο, δεν θα "πατιόταν" σε μία ουρά για να βγάλει εισιτήρια για μια καλή παράσταση ή κάτι τέτοιο. Είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος προτιμάει να κρατάει μία απόσταση από τον κόσμο και ιδίως αυτή την περίοδο δεν είναι και ό,τι το θελκτικότερο υπάρχει. Πρόκειται για μία πιο φιλοσοφική στάση ζωής ή όπως αλλιώς θέλετε να την χαρακτηρίσετε…».

Γράφει ο ίδιος τα οπισθόφυλλα των βιβλίων του;

«Αν δείτε και τα οπισθόφυλλα των βιβλίων του, τα οποία είναι επίσης σε τρίτο πρόσωπο -παρά το γεγονός ότι δεν τον έχω ρωτήσει-, έχω την εντύπωση ότι πρέπει να τα γράφει ο ίδιος. Κι εγώ άλλωστε το ίδιο κάνω. Τα οπισθόφυλλα των μυθιστορημάτων ή άλλων βιβλίων μου τα γράφω ο ίδιος, δεν ζητάω να τα γράφει κάποιος άλλος. Και φαντάζομαι ότι εφόσον στα οπισθόφυλλά του γράφει σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του, δεν το κάνει μέσα σε κάποιο παραλήρημα μεγαλείου. Το κάνει όμως για να εκφράσει την κατάσταση, στην οποία εδώ και πολύ καιρό διατελεί, χωρίς να διατηρεί μία δημόσια προσωπική εικόνα μολονότι διαθέτει δημόσια εικόνα εξαιτίας των έργων του.

Δεν αγαπάει τη δημοσιότητα και κατά συνέπεια, μοιραία, και τους δημοσιογράφους. Μην ξεχνάτε ότι διάφορα ποιήματα του Πεσόα κυκλοφορούσαν όσο ζούσε με ψευδώνυμο και ο κόσμος θαύμαζε το συγκεκριμένο ποιητή χωρίς να γνωρίζει ποιος είναι. Αφού πέθανε, τον έψαξαν, τον προέβαλαν, βγήκαν φωτογραφίες του στη δημοσιότητα. Ο ίδιος υπέγραφε με ψευδώνυμο όχι επειδή μισούσε τον κόσμο, αλλά γιατί δεν ήθελε να έρχεται αντιμέτωπος με ερωτήματα όπως: "γιατί έγραψες αυτό και γιατί το έγραψες έτσι;". Εξάλλου, από τη στιγμή που δημοσιεύονται βιβλία ή κόμιξ είναι έκθετα σε οποιαδήποτε ανάγνωση ή κριτική. Ο αναγνώστης μπορεί να τα βρει θεϊκά, σιχαμένα ή οτιδήποτε άλλο», εξηγεί ο Πέτρος Μαρτινίδης.

Η σχέση του Αρκά με τη ζωή και το θάνατο

«Η επιθανάτια αγωνία είναι ένα στοιχεία που συναντάει κανείς στα βιβλία του Αρκά. Στην προσωπική του ζωή πάντως είναι μια χαρά. Πηγαίνει διακοπές, σινεμά, θέατρο. Βρίσκεται ανάμεσά μας. Ένας κανονικός άνθρωπος. Δεν ξέρω πάντως εάν έχει και κάποια οπισθόβουλη διάθεση, η οποία υπαγορεύει ότι αυτή η διάθεση μυστηρίου του Αρκά κάνει πιο θελκτικό το έργο του. Δεν νομίζω όμως. Παραείναι γενναιόδωρος άνθρωπος στην προσωπική του ζωή για να κάνει τέτοιες μικρότητες. Έτσι κι αλλιώς όταν διαβάζει κανείς τα βιβλία του, τα χαίρεται, επομένως τι σημασία μπορεί να έχει ποιος είναι ο Αρκάς;», λέει ο Πέτρος Μαρτινίδης.

Γιώργος Μπαζίνας, εκδότης ΒΑΒΕΛ ιδιοκτήτης εκδοτικού οίκου Παρά Πέντε

Η γνωριμία του εκδότη του ιστορικού περιοδικού «ΒΑΒΕΛ» και μετέπειτα του περιοδικού «Παρά Πέντε» μετράει πάνω 30 χρόνια. Ο Αρκάς μφανίζεται για πρώτη φορά στη «ΒΑΒΕΛ» με τον… ανασφαλή «Κόκκορα» το 1981. Ο Γιώργος Μπαζίνας συνεργάστηκε με τον Αρκά και αργότερα στα περιοδικά που διαδέχθηκαν τη «ΒΑΒΕΛ»: στο «Παρα Πέντε» και στο «Μικρό Παραπέντε». Για τον ίδιο, ακόμα και στα πρώτα του βήματα, ο Αρκάς ήταν ένας από τους πιο ολοκληρωμένους καλλιτέχνες της εποχής του.

«Μεγάλο περιοδικό της εποχής τον είχε απορρίψει»

«Αυτό που ενδεχομένως θα μπορούσε να σας βοηθήσει στη γενικότερη εικόνα του Αρκά, είναι πως όταν έφερε τα σκίτσα του για πρώτη φορά στη ΒΑΒΕΛ, είχε ήδη διαμορφώσει την καλλιτεχνική του αντίληψη. Είχε μελετήσει και είχε αναπτύξει την τεχνική που εμπεριέχει το comic-strip, τα σκιτσάκια του όπως εμφανίζονται στον Κόκκορα. Η δουλειά που συνήθως μας έφερναν οι νέοι καλλιτέχνες, ήταν τις περισσότερες φορές ατελής, πρωτόλεια και χρειαζόταν επεξεργασία για να λάβει δημοσιεύσιμη μορφή. Ο Αρκάς αντιθέτως ήταν ολοκληρωμένος δημιουργός. Όχι μόνο στην τεχνική, αλλά και στο διαβρωτικό του χιούμορ. Διέθετε εξαρχής πρωτότυπο και εφευρετικό υλικό, γι' αυτό άλλωστε κι έγινε αμέσως δημοφιλής ανάμεσα στους αναγνώστες μας, τους οποίους είχαμε συνηθίσει στα πιο προωθημένα ευρωπαϊκά κόμικς και τους μεγαλύτερους χιουμορίστες της εποχής. Ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα σεμνός, δεν εμφανίστηκε ποτέ ο ίδιος, παρά έστειλε τη δουλειά του με μια φίλη του να μας τη δείξει. Τον γνώρισα όταν εξέφρασα την εκτίμησή μου για τη δουλειά του και ζήτησα την άμεση δημοσίευση των έργων του. Αυτό που είναι σημαντικό να ειπωθεί επίσης, είναι ότι η δουλειά του ήταν εκτός αποδεκτών πλαισίων της εποχής, ελευθερόστομη και αλογόκριτη στην έμπνευσή της. Γνωρίζω μάλιστα ότι πριν έρθει σε εμάς, είχε κάνει μια απόπειρα επαφής με μεγάλο εβδομαδιαίο περιοδικό της εποχής κι εκείνη τον απέρριψαν πανηγυρικώς ως μη συμβατό με τα χρηστά ήθη και τη σεμνοτυφία των αναγνωστών τους».

Άννα Πατάκη, εκδότρια - εκδόσεις Πατάκη

Η Άννα Πατάκη, γνώρισε πρόσφατα τον Αρκά μέσω τηλεφώνου με αφορμή το βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ, «Έρως Ανίκατε Μάσαν», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη. Η γνωριμία της μαζί του περιορίστηκε στις τηλεφωνικές διαπραγματεύσεις που αφορούσαν στο εξώφυλλο του καινούργιου βιβλίου.

«Ο Πέτρος Χατζόπουλος, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Αύγουστου Κορτώ, μου είπε κάποια στιγμή συζητώντας για το εξώφυλλο, ότι θα ήθελε πάρα πολύ να έχει ένα έργο του Αρκά. Έτσι, βρήκα το τηλέφωνό του και τον κάλεσα. Δεν σας κρύβω βέβαια ότι ήταν μία καλή αφορμή για να τον γνωρίσω κι εγώ, καθότι είμαι θαυμάστριά του. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο και τον ρώτησα αν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο από τα σκίτσα του. Ήταν πολύ ευγενικός, γνώριζε το έργο του Κορτώ και μου ζήτησε να του μεταφέρω ότι είναι θαυμαστής του. Στη συνέχεια με κάλεσε να διαλέξω μία εικόνα του με την προϋπόθεση να μην κοπεί, αλλά να τυπωθεί ολόκληρη στο εξώφυλλο. Διαλέξαμε τη συγκεκριμένη εικόνα, η οποία είναι εμβληματική για τον ίδιο τον Αρκά, και ταίριαζε απόλυτα στο συγκεκριμένο βιβλίο.

Αρχικά είχα σκεφτεί να του ζητήσω να σχεδιάσει κάτι ειδικά για το βιβλίο. Εκείνος όμως μου απάντησε ότι δεν σχεδιάζει για τρίτους. Άφησε όμως το ελεύθερο στην περίπτωση κατά την οποία μου άρεσε κάποιο από τα ήδη υπάρχοντα σκίτσα του, να επιλέξω ένα από αυτά».

Ως επιμύθιο στο αφιέρωμα που ποτέ εκείνος δεν θα ζητούσε, επιλέγοντας να εμφανίζεται μέσα από τα σκίτσα του και όχι μέσω της αδηφάγου δημοσιογραφικής διάθεσης για έκθεση προσώπων και πραγμάτων, αφήσαμε ένα σκίτσο.

Το σκίτσο αυτό ήρθε στη δημοσιότητα το 1982, μετά από επιθυμία των αναγνωστών του περιοδικού «ΒΑΒΕΛ» να δουν μία φωτογραφία του. Σε απάντησή τους, ακολούθησε δημοσίευση στο περιοδικό με ένα σκίτσο του Αρκά, στο οποίο εικάζεται ότι ο γενειοφόρος άνδρας που εικονίζεται είναι ο ίδιος. Το σχόλιο που συνόδευε τη φωτογραφία ανέφερε: «Πολλοί αναγνώστες μας ζήτησαν επίμονα μια παρουσίαση του Αρκά, πιστεύοντας πως μετά από ένα χρόνο και ένα μήνα ζωής στις σελίδες της βαβέλ είναι καιρός να γίνουν οι συστάσεις. Εμείς πιστεύουμε πως το αίτημα είναι λογικό και δίκαιο. Όμως ο Αρκάς είναι τύπος εξαιρετικά συνεσταλμένος για να δεχτεί οποιαδήποτε προβολή του. Χρειάστηκε ιδιαίτερη επιμονή για να υπερνικήσουμε αυτή την έμφυτη σεμνότητά του και ιδού το αποτέλεσμα:

Ο επίσημος ιστότοπος του Αρκά: www.arkas.gr