Η αγάπη μου για το παρελθόν είναι γνωστή σε εκείνους που με γνωρίζουν προσωπικά. Το ενδιαφέρον μου αφορά πολλά και διάφορα, όπως θα καταλάβετε από τους τίτλους του μενού. Το ιστολόγιο δημιουργήθηκε με την επιθυμία, να μπορεί να θυμίσει τα όσα έχουμε ξεχάσει με την πάροδο του χρόνου. Αφορά ανθρώπους που είναι από 30-40 ετών περίπου, και θέλουν να ξαναθυμηθούν για λίγο τα παιδικά και τα εφηβικά τους χρόνια.
Η μικρή πρωταγωνίστρια της επιτυχημένης παιδικής σειράς της δημόσιας τηλεόρασης, της δεκαετίας του '80, μεγάλωσε!
Στην επιτυχημένη παιδική σειρά της δεκαετίας του '80, «Στου Κουτιού τα Παραμύθια», πρωταγωνιστούσε ένα μικρό κορίτσι, η Παρασκευούλα (Παρασκευή Γεωργιάδου), το οποίο είχε κρυμμένο κάτω από το κρεβάτι της ένα μεγάλο κουτί.
Μέσα σε αυτό το κουτί υπήρχε ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος παραμύθια με πρωταγωνιστές τέσσερις παραμυθάδες, τον Ρούχλα, στο οποίο δάνειζε τη φωνή του ο Παύλος Κοντογιαννίδης, ο Φιόγκος (Φαίδων Σοφιανός), ο Σεβαστιανός (Παύλος Χαϊκάλης) και η Μελιά (Ήβη Σοφιανού).
Η σειρά είχε πολύ μεγάλη επιτυχία κατά την πρώτη της προβολή στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 (1987) και οι επαναλήψεις της συνεχίζονται μέχρι σήμερα - με φανατικούς τηλεθεατές - από την κρατική τηλεόραση.
Δείτε πώς είναι σήμερα, η μικρή πρωταγωνίστρια της σειράς, Παρασκευή Γεωργιάδου.
Ιδού ένα καλό παράδειγμα διαφήμισης, η οποία στόχευε με την υπερβολή της, να μας πουλήσει το συγκεκριμένο προϊόν. Είδα αυτή τη διαφήμιση πριν από λίγο, και σκέφτομαι τι τελικά κατάφερε η γενιά μας, τον 21ο αιώνα. Ας ξεκινήσω με τα αρνητικά: 1ον Εμείς τα παιδιά των 80's που γεννηθήκαμε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1980, είμαστε η πρώτη γενιά, που φανατίστηκε τόσο πολύ με τα αντικείμενα! 2ον Είμαστε επίσης η πρώτη γενιά που θυσίασε τη φιλία, τις μεγάλες παρέες, και τις ουσιαστικές ερωτικές σχέσεις, για χάριν της εγωκεντρικής καλοπέρασης και μόνο! 3ον Η έλευση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, και των κονσολών, αν και ξεκίνησε με ενθουσιασμό, ενώ μοιραζόμασταν το παιχνίδι μαζί με άλλους, και γινόμασταν μια μεγάλη παρέα γύρω από μια οθόνη, κατέληξε μια μοναχική ασχολία, δίχως ουσία και ποιοτική διασκέδαση, Και ορίστε τα θετικά: 1ον Είμαστε ίσως η τελευταία γενιά, που έπαιξε στις αλάνες, ακόμη και στις λιγοστές των μεγαλουπόλεων, που πλέον δεν υπάρχουν! 2ον Είμαστε η τελευταία γενιά που έζησε σχετικά απονήρευτα παιδικά και κάποια εφηβικά χρόνια. 3ον Είμαστε η τελευταία γενιά, που έζησε την αναλογική τεχνολογία, ακόμη και στα συστήματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών!
Συνεχίζουμε το επικό αφιέρωμα στις διασκευές ελλήνων καλλιτεχνών, που δεν φοβήθηκαν τη σύγκριση με τους ξένους συναδέλφους τους. Καλύτερα βέβαια να είχαν φοβηθεί, μπορεί να μην βλέπατε τώρα αυτό το κείμενο…
Πάμε λοιπόν και είπαμε ε; Η ευθύνη όλη δική σας…
Θέμης Αδαμαντίδης – Ακόμα σ΄αγαπώ (Wham – Careless whisper)
Ο Θέμης στην αρχή της καριέρας του διασκεύασε ακόμη και τον George Michael…
Μπέσσυ Αργυράκη – Πιο δυνατά (Bee gees – Stayin’ alive)
Η Μπέθυ της καρδιάς μας διασκευάζει bee gees. Ντίσκο φάση, δικέ μου…
Θέμης Αδαμαντίδης – Δεν μπορώ να ζω χωρίς εσένα (Harry Nilsson – Without you)
10 αδιανόητες διασκευές ελλήνων καλλιτεχνών σε ξένα τραγούδια (part 1)
Του Σπύρου Πλουμίδη
Αυτό το αφιέρωμα θα σας κάψει τα αυτιά και τον εγκέφαλο και ίσως θα σας καταστρέψει κάποιο αγαπημένο σας τραγούδι. Οπότε συνεχίζετε την ανάγνωση με δική σας ευθύνη…
Οι διασκευές λοιπόν, που λέτε, μπορεί να φαίνονται εύκολη υπόθεση, αλλά μπορεί και να σε εκθέσουν άσχημα. Ειδικά αν το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που περίμενες ή είχες στο μυαλό σου.
Ας δούμε λοιπόν κάποιες προσπάθειες ελλήνων καλλιτεχνών να διασκευάσουν τους ξένους συνάδελφούς τους…
Φίλιππος Νικολάου – Θα επιζήσω (Gloria Gaynor – I Will Survive)
Μετάφραση χειρότερη και από το google translate, μετά από αυτή την εκτέλεση η Gloria Gaynor αποφάσισε να αποσυρθεί για πάντα από το τραγούδι
Γιάννης Πάριος – Πού πας; (Lionel Richie – Hello)
Ο Πάριος κατάφερε να κάνει ακόμη χειρότερο αυτό το, έτσι και αλλιώς, κλαψιάρικο τραγούδι. Αν είναι μάγκας ο Lionel Richie, ας διασκευάσει το «θα πάρω μια ψαρόβαρκα το μωρό μου»
Ακούς τη διασκευή και το μόνο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό, είναι ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ;;;
Τάκης Αντωνιάδης – Είναι σκληρή (Roxette – the look)
Μα είναι σκληρή; σοβαρά τώρα; Κυκλοφόρησε μόλις ένα χρόνο μετά το αυθεντικό…
Γιώργος Πολυχρονιάδης – Μια ωραία ζωή (Louis Armstrong – What A Wonderful World)
Φωνάρα ο Γιώργαρος, δεν το συζητάμε. Αλλά η διασκευή, τίμια μεν, τραγική δε. Άσε που με τη βραχνή του φωνή, θα έλεγε πολύ καλά το αυθεντικό.
Κωνσταντίνα – Ο ήχος της σιωπής (Paul Simon & Art Garfunkel – Sound of silence)
Ακόμη ένα τραγούδι που βγήκε από το google translate. Της σιωπής ο ήχος λοιπόν… έπρεπε να το εφαρμόσει.
Νίκος Μίχας – Όταν μένω (3 doors down – when i’m gone)
Τα μπέρδεψε στη μετάφραση ο Νικόλας αλλά δεν πειράζει. Ακούστε το με δική σας ευθύνη…
Χρήστος Τσαπράζης & Κώστας Πούλης – Το τείχος (Pink floyd – Another brick in the wall)
Ο Χρήστος Τσαπράζης (Ξύλινα Σπαθιά) και ο Κώστας Πουλής (Μωρά στη Φωτιά), έχουν διασκευάσει στα ελληνικά, το τραγούδι «Another brick in the wall» των Pink Floyd. Είπατε τίποτα;
Ζωή Κουρούκλη – Βαρέθηκα όλα (The guess who – american woman)
Και εδώ το ερώτημα γιατί, πλανιέται στην ατμόσφαιρα…
Θέμης Αδαμαντίδης – Ζήσε λοιπόν (Kansas – dust in the wind)
Ο Θέμης Αδαμαντίδης διασκευάζει Kansas. Προτού πεις »ήμαρτον», δες το παρακάτω…
Θέμης Αδαμαντίδης – Κάποτε (Beatles – Yesterday)
Ναι, καλά κατάλαβες. Ο γίγαντας Θέμης, έχει διασκευάσει και Beatles…
Σαν σήμερα το 1986 ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,2 ρίχτερ έπληξε την Καλαμάτα. Ο απολογισμός ήταν δεκάδες θύματα και εκτεταμένες υλικές ζημιές στον οικιστικό ιστό της πόλης. Στο ιστορικό κέντρο, ποσοστό 71% των κτιρίων καταστράφηκε ή υπέστη σοβαρές ζημιές, ενώ στο σύνολο της πόλης οι καθολικές βλάβες κάλυπταν το 22,3% των κτιρίων που κρίθηκαν κατεδαφιστέα.
