Βρισκόμαστε στο 1989. H Capcom κυκλοφορεί το Final Fight, ένα side scrolling ξυλίκι που γράφει ιστορία στα ουφάδικα , στον δρόμο που χάραξε το θρυλικό double dragon , με τον κόσμο να συνωστίζεται και να ρίχνει κέρματα το ένα πίσω από το άλλο για να το τερματίσει.
Λίγα λόγια για το σενάριο :
Η metro city είναι μια πόλη που μαστίζεται από τρομερή εγκληματικότητα, βρισκόμενη διαρκώς στο έλεος των συμμοριών. Ο πρώην παλαιστής, τεραστίων διαστάσεων, Μάικ Χάγκαρ εκλέγεται Δήμαρχος δίνοντας σαφείς εκλογικές υποσχέσεις να "ξεβρωμίσει" τη πόλη από το έγκλημα. Όμως η μεγαλύτερη συμμορία Μad Gear, η οποία κυριαρχεί στις γειτονίες της Metro City έχει αντίθετη άποψη. Προσπαθεί να του κλείσει το στόμα και να του δέσει τα χέρια, διαπράττοντας απαγωγή της κόρης του, Τζέσικα. Οι συμμορίτες του ζητάνε τη συνεργασία του με αντάλλαγμα το καθιερωμένο λάδωμα και την ασφάλεια της κοπέλας. Όταν ενημερώνεται από το τηλέφωνο ο Xάγκαρ, σαν άλλος Λίαμ Νίσον αποφασίζει να δώσει ένα καλό μάθημα στους αλητάμπουρες.
Ο Μάικ είναι άνθρωπος των πράξεων, όχι των λόγων. Σε αντίθεση με τον Καμίνη που κάθεται όλη μέρα στο γραφείο του, ενώ η Αθήνα καίγεται από τις μολώτοφ, ο μυώδης Δήμαρχος βγαίνει έξω με μοναδικό όπλο τις ατσάλινες γροθιές του για να βάλει ένα τέλος στην ασυδοσία των κακοποιών και στη παρακμή της πόλης του. Μαζί, θα του συμπαρασταθούν ο αγαπητικός της κοπέλας, φοβερός στις γροθιές, ξανθός Kόντι και ο μελαχρινός φίλος του και άσσος στις κλωτσιές, Γκάι.
Πάμε να παίξουμε!
1η πίστα - φτωχογειτονιά
Το παιχνίδι ξεκινάει όπως και το double dragon. Βλέπεις τη συμμορία να κρατάει το ξανθό "καυτό όσο δεν παίρνει" κορίτσι και να χάνεται στα στενά της άθλιας συνοικίας. Επιλέγεις τον Χάγκαρ γιατί είναι πολύ γερός και έχει ωραίες λαβές και ξεκινάς και δέρνεις όποιον βρεθεί στο δρόμο σου. Πανκιά, μπράβοι και κάτι χοντροί καραφλοί υποκύπτουν στα σκαμπίλια του εξοργισμένου πατέρα. Ο Χάγκαρ δίνει πάρτυ στα στενά, τρώει ολόκληρα κοτόπουλα, συνεχίζει ύστερα σε μια αποθήκη και στο τέλος φτάνει στην είσοδο του μετρό, όπου βρίσκεται αντιμέτωπός του ο αρχηγός της πρώτης συμμορίας. Αυτός είναι ένας funky αλητάμπουρας με ράστα μαλλί και φάτσα βλοσυρή , που μοιάζει αρκετά με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Στα διαλείμματα από το ξύλο που του ρίχνεις, σφυράει και φωνάζει σε βοήθεια τα τσιράκια του, αλλά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Στο τέλος τον ξαπλώνεις κάτω τον βρωμίκουλα, τελειώνεις τη πίστα και συνεχίζεις το οδοιπορικό σου από τις σκάλες του μετρό.
2η πίστα - υπόγειος σιδηρόδρομος
Στην αποβάθρα του μετρό στην πέφτει το πιο ετερόκλητο πλήθος κακοποιών που έχεις συναντήσει ποτέ σου. Αλανιάρες πάνκισες με χειροπέδες, καυτά σορτς και μπουστάκια σέρνουν τον χορό για να συνεχίσουν στο ρυθμό του πειρατές!!!, διάφοροι μπράβοι και ντισκόβιοι γίγαντες. Αφού τους βγάλεις από τη μέση μπαίνεις στο βαγόνι του τρένου και δίνεις σε όλους αυτούς τους τύπους ένα καλό μάθημα για να μάθουν άλλη φορά να βγάζουν εισιτήριο και να το ακυρώνουν όπως πρέπει. Κάτι τύποι με πέτσινα μπουφάν και ανάλαφρα χτενίσματα αποδεικνύονται ιδιαίτερα σκληρά καρύδια, μιας και βγάζουν καλές άμυνες, αλλά το παιχνίδι σου αφήνει μαχαίρια και λοστάρια, τα οποία μπορείς να τα εκμεταλλευτείς και να τους κάνεις τα μούτρα κρέας.
Με τα πολλά, καταφέρνεις να βγεις από το βαγόνι, συνεχίζοντας παράλληλα με τις γραμμές του τρένου, ανοίγοντας πολλά κεφάλια ώσπου φτάνεις σε μια αρένα - ρινγκ με χιλιάδες θεατών να παραληρούν στο σκηνικό από πίσω. Εκεί σε περιμένει ένας Σαμουράι που προσπαθεί να σε σουβλίσει ζωντανό με τα μεγάλα του σπαθιά. Το όνομα του είναι Sodom και εύχεσαι να μην σε πιάσει ποτέ ζωντανό για να μην κάνει πράξη πάνω σου, αυτά που υπόσχεται το όνομα του ως σοδομιστής. Τέλος πάντων, με δύο τρεις στοχευμένες και καλά συγχρονισμένες σφαλιάρες, τα σπαθιά θα του πέσουν και εσύ μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις εναντίον του. Το μόνο που του έμεινε να κάνει είναι κάποιες εφορμήσεις με το κεφάλι. Μπορείς να τις αποφύγεις με περισσή ευκολία και να στεφτείς με τη νίκη και την ικανοποίηση της αποθέωσης από το κοινό. Εδώ τελειώνει και η δεύτερη πίστα....
Η μπόνους πίστα είναι να σπάσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται με λοστούς ,γροθιές και κλωτσιές το αυτοκίνητο ενός κακομοίρη σε ένα βενζινάδικο. Έτσι γιατί γουστάρεις!
3η πίστα - Δυτική πλευρά της πόλης
Βρίσκεσαι στην απαστράπτουσα πλευρά της κατά τα άλλα μίζερης, Μetro City. Eδώ υπάρχουν πάρα πολλά εστιατόρια, μπαράκια , κλαμπ ,στριπτιτζάδικα και μπράβοι που περιφέρονται πουλώντας προστασία σε όλα αυτά τα μαγαζιά. Ο Χάγκαρ, δηλαδή εσύ, ως ένας αγανακτισμένος Δήμαρχος και ως ένας εξοργισμένος πατέρας δεν πρόκειται να ανεχτεί τίποτα από αυτά. Πηγαίνεις σε όλα αυτά τα μαγαζιά κάνοντας δύσκολη τη ζωή των συμμοριών που έχουν εμπλουτιστεί πλέον με πειρατές που πετάνε μολώτοφ και με βουβαλοχοντρούς κινέζικης καταγωγής.
Αφού φας και μερικά κοτόπουλα συνεχίζεις ώσπου να έρθει κάποια στιγμή ένας ντισκόβιος γίγαντας, να σε αρπάξει από το λαιμό και να σε πετάξει σε κάποιο άλλο ρινγκ, πιο underground κατάσταση τούτη τη φορά. Εδώ καλείσαι να δείρεις μερικούς γίγαντες, αλλά δόξα τω θεώ, το ρινγκ είναι γεμάτο όπλα , που μπορείς να χρησιμοποιήσεις και να γίνει η ζωή σου πιο εύκολη. Αφού τους νικήσεις συνεχίζεις τη περιπλάνησή σου στη κοσμική νύχτα και φτάνεις σε μια πλατεία για να αντικρύσεις μπροστά σου έναν γιγάντιο , αρκουδιάρη, διεφθαρμένο μπάτσο! Ο μπασκίνας θα χρησιμοποιήσει το γκλομπ του και το υπηρεσιακό του πιστόλι εναντίον σου, αλλά ο γενναίος Δημάρχος θα του τα βάλει εκεί που δεν πιάνει μελάνι και θα τον ξαπλώσει κάτω.
4η πίστα - βιομηχανική περιοχή
Βρίσκεσαι σε ένα εργοστάσιο ,καλή ώρα σαν τη χαλυβουργική, μόνο που αντί για εργάτες, (φαίνεται έπεσες σε μια ακόμα απεργία από το ΠΑΜΕ) , συναντάς παντού αληταράδες συμμορίτες. Το να διασχίσεις τη φλεγόμενη γραμμή παραγωγής σπάζοντας μπόλικα κεφάλια, δεν είναι και ότι πιο εύκολο. Χοντροί, πανκιά και πειρατές θα τους λιανίσουν του Χάγκαρ οι γροθιές... M' αυτά και μ' αυτά , κανά κλωτσομπουνίδι για να περνά ευχάριστα η ώρα, μπαίνεις στο ασανσέρ.
Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν γιατί δεν έχεις να αντιμετωπίσεις τις ενέδρες μόνο από τους καθιερωμένους παλιανθρώπους, αλλά και τις χειροβομβίδες ενός κομάντο. Ο στρατιωτικός στο τέλος θα σου επιτεθεί, όπως είχε κάνει δηλαδή και ο αστυνομικός στη προηγούμενη πίστα. Φαίνεται ότι τα σώματα ασφαλείας υπηρετούν τη διαφθορά στη κατεστραμμένη αυτή πόλη. Θέλει καλό συγχρονισμό και γρήγορες κινήσεις για να αποφύγεις το ρόπαλο και τις χειροβομβίδες του Ρολέντο. Στο τέλος όμως θα τα καταφέρεις, που θα πάει ; Θα ολοκληρώσεις και τη βιομηχανική πίστα.
Στη μπόνους πίστα σπας τζαμαρίες. Ασχολίαστο...
5η πίστα - Λιμάνι
Συνεχίζεις στη λιμανίσια πλευρά της πόλης. Κάτι σαν Πασαλιμάνι, Καστέλλα, Μικρολίμανο έτσι για να έχετε κάποια ιδέα του σκηνικού. Το ξύλο πέφτει βροχή ακόμα και στα δημόσια ουρητήρια. Πλέον οι κανάγιες εφορμούν κατά δεκάδες και θα πιαστεί το χέρι σου 100% από το πάτημα των κουμπιών. Χάνεις το μέτρημα πόσα κοτόπουλα και μπέργκερ τρως για να αναπληρώσεις ενέργεια και πόσους αντιπάλους βγάζεις νοκ άουτ. Περνάς το πάρκινγκ με τις μηχανές , συνεχίζεις στη προβλήτα, αντικρύζεις το άγαλμα της Eλευθερίας... WTF!!! Στη Νέα Υόρκη είμασταν τόσο καιρό και δεν είχαμε πάρει χαμπάρι ; Tελοσπάντων ας το καταπιούμε και αυτό. Ο τελικός αρχηγός του επιπέδου είναι ένας ντισκόβιος μακιγιαρισμένος γοριλάνθρωπος που δεν μπορεί να στρίψει, σαν το Νίκολς το φετινό τριάρι στο μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Θα τον λιώσεις εύκολα και θα βγάλεις και αυτή τη πίστα, την προτελευταία του παιχνιδιού...
6η και τελευταία πίστα - Το κέντρο της πόλης
Αφού τελικά ανακαλύπτεις ότι η Μetro City είναι η δίδυμη πόλη της Νέας Υόρκης, λες: Δεν κάνω και μια βόλτα από το Μανχάτταν, μπας και βρω την κόρη μου ; Πολυκοσμία, ουρανοξύστες και πολλές διαφημιστικές πολύχρωμες ταμπέλες συνθέτουν το σκηνικό. Τα προσπερνάς και εισέρχεσαι σε γραφεία της εταιρίας - εγκληματικής οργάνωσης Mad Gear. Όλα αυτά ενώ ταυτόχρονα σου επιτίθενται στίφη από τον εγκληματικό συρφετό που αντιμετώπισες και στις προηγούμενες πίστες. Τους σαπίζεις στις μάπες και συνεχίζεις με τον ανελκυστήρα για τη καταπράσινη φουτουριστική ταράτσα με τους φοίνικες. Ύστερα από διαδοχικές αναμετρήσεις μπαίνεις σε ένα αριστοκρατικό χωλ με πολυελαίους σε κτίσμα ευρισκόμενο στη ταράτσα. Με φόντο τους ουρανοξύστες της πόλης φτύνεις αίμα για να αντικρύσεις τον τελικό κακό και αρχηγό της συμμορίας αυτοπροσώπως!
Αυτός είναι ένας καράφλας γενειοφόρος σε αναπηρική καρέκλα (παίζει να είναι και ο Σόιμπλε) που κρατάει στο ένα χέρι το τουφέκι και στο άλλο τα μπούτια της κόρης του Χάγκαρ, Τζέσικα. Δεν πρόκειται να ανεχθείς άλλες προσβολές από τον ανάπηρο. ΩΣ ΕΔΩ ΜΑΓΚΑ ΜΟΥ! Ο γενναίος Δήμαρχος Χάγκαρ παίρνει τη κατάσταση στα χέρια του και κάνει τον κακό και τους μπράβους του να φτύσουν πριονίδια από τα σκάγια τους. Το τέλος θα βρει τον ανάπηρο να περνάει μέσα από τη τζαμαρία του ουρανοξύστη του και να καταλήγει λίπασμα για τα φυτά. O ήρωας πατέρας και οι δύο φίλοι του έσωσαν τη κοπελάρα , αλλά και ολόκληρη τη Metro City. Στο τέλος παίζει και ένα αμόρε με τη Τζέσικα και τον Κόντι , αλλά όπως λέει και ο Τσουκαλάς, στα φρύδια μας. Το παιχνίδι τερματίστηκε!
Πηγή:
